ఏప్రిల్ 22న నేపాల్‌లో ఒక సంఘటన జరిగింది. అక్కడి ప్రధానమంత్రిని కొందరు ప్రముఖ రాజకీయ నాయకులు కలిశారు. వారు ఇలా కోరారు.‘‘గత పదిహేను సంవత్సరాగా నేపాల్‌లో అంతర్యుద్ధం నడిచింది. అప్పుడు ఎందరిపైనో అప్పటి ప్రభుత్వాలు కేసులు పెట్టాయి. వాటినన్నింటిని ఇప్పుడు మీరు రద్దు చేయాలి,’’ అని. అందుకు నేపాల్ ప్రధాని అంగీకరించారు. ఎందుకంటే నేపాల్‌లో ఇప్పుడు వెనకటి హిందూ రాజ్యాంగం లేదు.

పాలకుల నెత్తికి బొప్పి కడితేనే వ్యవస్థలో లోపాలు బయటపడతాయి. ప్రజల ఈతి బాధలు తెలిసివస్తాయి. అయినా చేతుల్ని దులుపుకునే పాలకులు త పాలనకు తామే మురిసిపోతుంటారు. రాజ్యసభ సభ్యుడైన ఎంఎ ఖాన్‌కు హైదరాబాద్‌లోని ఓ పేరు మోసిన ఆసుపత్రి ముక్కుపిండి డబ్బులు కట్టమంటే కాని, కార్పొరేట్ వైద్యవిధాన ఘనత తెలిసిరాలేదు.

న్యాయవ్యవస్థ-జ్యుడిషియరీ-మంత్రివర్గాల-ఎగ్జిక్యూటివ్-అధికార పరిధిలోకి చొచ్చుకొని వస్తోందన్నది ప్రభుత్వ నిర్వాహక రాజకీయ వేత్తలు చేస్తున్న ఆరోపణ. మంత్రివర్గాలు న్యాయ వ్యవస్థకు అన్యాయం చేస్తున్నాయన్నది ఉన్నత సర్వోన్నత న్యాయమూర్తులు ఇటీవల మోపిన అభియోగం. ఇలా పరస్పరం ఆరోపణలు చేసుకుంటున్న వారు ప్రాధాన్యం ఇవ్వని వౌలిక సమస్య ఒకటుంది.

భారత ప్రజాస్వామ్య వ్యవస్థకు సర్వోచ్ఛమైనది లోక్‌సభ- దానిపై పాక్ ఉగ్రవాదుల దాడికి వెనుక అఫ్జల్‌గురు ఉన్నాడు. అతగాడిపై సుదీర్ఘకాలంపాటు విచారణ జరిగింది. చివరికి నేరస్థుడని రుజువైన తర్వాత ఉరితీశారు. మరి ఇలాంటి సుదీర్ఘ ప్రకియ చైనా, రష్యా వంటి కమ్యూనిస్టు దేశాల్లో కాని అరేబియా, పాకిస్తాన్ వంటి మతరాజ్య దేశాల్లో కాని జరగదు.