జ్ఞాపకం ఎప్పటికీ సత్యం కాదు. అందువల్ల అది ఎప్పుడూ సజీవంగా ఉండదు. ఎప్పుడూ సజీవంగా ఉండేదే సత్యం. ఎందుకంటే, సత్యమే జీవం. జ్ఞాపకానికి ఉనికి లేదు. అందుకే అది ఎప్పుడూ దయ్యాల ప్రపంచంలో జీవిస్తుంది. మనం కూడా అందులోనే ఉన్నాం. అందుకే జ్ఞాపకం ఎప్పుడూ మనల్ని వెంటాడుతూ ఉంటుం ది. అదే మన చెరసాల. నిజానికి, మనకున్నది అదే.

దానినే మీరు మీ ఎదుగుదలగా భావిస్తూ ఉంటారు. అది నిజమైన ఎదుగుదల అనుకుంటున్నారా? ఏ మాత్రం కాదు. కానీ అలా భావిస్తూ మిమ్మల్ని మీరు మోసగించుకుంటున్నారు. ఎందుకంటే, అలా లభించిన పేరు మీరు కాదు. అలాగే బ్యాంకులో వున్న మీ నగదు నిల్వల ద్వారా మీకు లభించిన ప్రతిష్ఠ మీరు కాదు. ఇలా ఆలోచించిన మరుక్షణం మీలో వణుకు పుడుతుంది. ఎందుకంటే, నిజంగా మీరు ఎదగాలనుకుంటే మీ పిరికితనాన్ని మీరు వదులుకోక తప్పదు.

జబ్బుపడిన తన బిడ్డలలో తల్లి యొకనికి అన్నము కూరయును, మఱియొకనికి సగ్గుజావను, వేఱొకనికి రొట్టెయు వెన్నయును బెట్టురీతిని భగవంతుడు వారి వారి స్వభావముల కనుకూలించునటుల జనులకు వేర్వేఱుమార్గముల ననుగ్రహించి యున్నాడు. (చూ.327.)
479. వేదాంతమునకు శంకరాచార్యులు చేసిన యర్థము సత్యమైనదే, రామానుజులు చెప్పునదియు- అనగా వారి విశిష్టాద్వైతమును- సత్యమే!

అది సహజం. విజయం మీకు మనశ్శాంతి లేకుండా చెయ్యడమేకాక, జీవితంలో అత్యంత విలువైన నిశ్శబ్దము, ప్రశాంతత, ప్రేమ, ఆనందాలు వంటి అన్నింటిని దోచుకుంటుంది. కాబట్టి, వెంటనే మీకు మనశ్శాంతి అవసరమవుతుంది. అది ఎలా సాధించాలో చెప్పేందుకు మనసు గురించి ఏమీతెలియని అనేకమంది సిద్ధంగా ఉంటారు.