కేవలం భయం లేనంతమాత్రాన ధైర్యమున్నట్లు కాదు. ఎన్ని భయాలున్నప్పటికీ తెలియని దానిలోకి చొచ్చుకుపోవడమే ధైర్యమంటే. మీరు మరింత ధైర్యవంతులవుతున్నకొద్దీ నిర్భయత్వం మీలో చోటుచేసుకుంటుంది. అదే ధైర్యంయొక్క అంతిమ అనుభవం. అదే దాని సుగంధం. ధైర్యమున్న వ్యక్తికి, పిరికివాడికి మధ్య పెద్ద తేడా ఏమీలేదు. ఇద్దరికీ భయాలుంటాయి. కానీ, పిరికివాడు తన భయాలకు తగినట్లు ప్రవర్తిస్తాడు.

ఒకసారి నారదునికి శివపార్వతు లను చూడాలనిపించింది. కైలాసం బయలుదేరి చేతిలో ఏదైనా పండు ఉంటే బాగుంటుందనుకొని ఓ జ్ఞాన ఫలాన్ని తీసుకొని వెళ్లి కైలాసంలో శివపార్వతులను దర్శనం చేసుకొని శివుని చేతిలో ఆ జ్ఞాన ఫలాన్ని నారదుడు పెట్టాడు. నారదుడు ఇచ్చిన పండును బంగారు వనె్నతో మెరిసిపోతుంటే చూసి శివుడు తన అర్ధ్భాగమైన పార్వతీదేవికి ఎంతో ప్రీతిపాత్రంగా ఇచ్చాడు.

దాగుడుమూతలాట యందు ఆటకాడు తల్లిని తాకిన యెడల, తఱుముకొని వచ్చువాడు వీనిని దొంగను జేయజాలడు. అట్లే మనము ఒక్కసారి భగవంతుని సాక్షాత్కారమును బొందితిమా, సంసార బంధములు ఇక మనలను బంధింపజాలవు. తల్లిని తాకిన ఆటకాడు ఇతరులు తనను తఱిమి దొంగనుజేయుదురను భయము లేశమును లేకుండ తన యిచ్చ వచ్చినటుల తిరుగాడు చందమున ఒక్కసారి భగవంతుని పాదపద్మములను స్పృశించినవాడు ఈ లోకమను క్రీడారంగమున నిర్భయుడై సంచరింపగలడు.

ధనమును కూడబెట్టరాదు. తేనెపట్టును కట్టుకొనుటకై తేనెటీగ లెంతయో శ్రమపడును. కాని మానవుడు వచ్చి దానిని హరించివేయుచున్నాడు. స్ర్తిని మీరు పూర్తిగా విసర్జింపనక్కఱలేదు, కాని ఒకరిద్దఱు సంతానము కలుగగనే భార్యయు మీరును సోదర భావముతో జీవింపవలయును.(చూ.264.)
262. ప్రశ్న: ఏనాటికానాడు భుక్తికై పాటుపడవలసిన నేను పారమార్థిక సాధనలను ఎట్లు సాగింపగలను?