సాధకుడు భ్రమించి అట్టువైపునకు వెళితే కనబడదు. నిలిస్తే తానే కనబడుతుందది. ఇదీ మాయ- ఇదీ పరీక్ష.
ఎందుకూ ఉంటే- ఆ తల్లి నదసద్రూపధారిణి. కనుక అసత్తును సత్తుగా చూపిస్తూ ఉంటుంది. అసత్తునందు సత్తు అనే భ్రాంతి కలగడానికొంత కారణం ఊహింపబడుతూ ఉంటుంది. కాని అది అసత్యం అని తెలియడానికి కొంతకాలం పడుతుంది. ఈలోపు ఈ జీవి చాలా చేష్టల్ని చేస్తుంది. అంతేకాదు. ఆమె సర్వమోహిని.

ఇదంతా మదస్నేహమట. అందుకనే తెలివి రాగానే ఈ ఏకత భిన్నమవుతుంది.
నతత్రకాచిప్రమదా ప్రసహ్య వీర్యోపపనే్నన గుణేనలబ్ధా
నచాన్య కామాపి నచా న్యపూర్వా వినా
వరార్హం జనకాత్మజాం తాం
ఈ స్ర్తిలలో ఎవరూ-
రావణ వీర్యంచేత బలాత్కారంగా తీసికొని రాబడినవారు కాదు. మరి!
అతని గుణాన్ని వలచి వచ్చిన వారే కాని. రావడానికి ముందు-

తత్త్వజ్ఞానము, బ్రహ్మానంద ప్రాప్తి మొదలగునవి మనకు సాధ్యమగుట మాయవలననే. అటులు కానియెడల వీనినన్నిటిని ఎవ్వరు కలనైనను తెలపగలరు? ద్వైతభావమును ఈ దృశ్య ప్రపంచమును మాయనుండియే పుట్టుచున్నవి. మాయకవ్వల భోక్త, భోగ్యము అనునవి లేనే లేవు.

45.సరిగా అవసాన కాలమున నరుడేమి చింతించుచుండునో దానిననుసరించియే వానికి ముందు జన్మము గలగుచుండును. కావున భక్తిసాధనలు అత్యావశ్యకమైయున్నవి. నిరంతర సాధనవలన సాంసారిక చింతలు పూర్తిగా పోయి భగవచ్ఛింత మనస్సు నాక్రమించును. అపుడు మరణకాలమున సైతము అది మనస్సును విడువదు.