పొందికైన కొమ్మలన్ని
కళ్లనిండ పూసింది
మధురమైన పరిమళాలు
కొత్త ఊసులాడింది
మల్లెపొదల దోసిట్లో
తుమ్మెదలు వాలింది
లేతలేత కోయిల గొంతు
మంద్రపు మత్తు చిలికింది
హృద్యమైన కలములన్ని
రమ్య గీతాలు పాడింది
ప్రకృతిలోని ప్రతి అణువూ
పరవశించి విరిసింది
పచ్చని గుమ్మాల పుడమి
స్వాగతాలు పలికింది
ఊరించే మావిళ్లతో

ఉ. ఆమని రాకతోఁ దరుల తాంగులు నాట్యము సేయగా ప్రజా
సేమము నెంచి నేతలిక శీఘ్రముగాఁ గృత కృత్యులై మహా
రామము రామ రాజ్యములు రాజిల గావలెనంచు దీక్షతో
సోమునిఁ బోలు వారలయి సూక్తులు గుండెల నింపుకోవలెన్

ఆ.వె. ఆరు రుచుల సారవౌపోసనము వట్టి
కష్టసుఖములందుఁ గలసి వచ్చి
సాటివారి పట్ల సహృదయతను నిల్పు
మికనటంచు ఁ బల్కె రుూ వికారి!

ఆకసమ్మునేలు వాడు అవని నేల దిగెనంట
భాస్కరుడే అతని చేత భాసిల్లెడు చక్రమంట

అతని గొలువ సీతమ్మయు మరల అవతరించెనంట
ప్రజలెల్లరు ద్వారక నా ప్రభువు భక్తి గొలుతురంట

ఏదీ మాయమ్మ సీత? ఎటనున్నది స్వామీ!
నీరు లేని చేపలాయె నా కన్నులు స్వామీ!

అత జోడ్చుచు తన చేతుల
హనుమ వేడుకొనియె

1. ఆవలిస్తూ అనంతకాల సుషుప్తిలోకి అంతర్లీనమవవబోతూ ‘‘విళంబి’’
ఆరు ఋతువుల ఏకచక్ర రథంలో పరుగు పరుగున వస్తోంది ‘‘వికారి’’
ఆవురావురుమంచు ఆరవతేది ఆకాశము నుండి అవతరించనుంది ‘‘ప్రభవాది’’ మధ్యమున
ఆశలతో అర్రులు చాస్తూ ఆహ్వానిద్దాం ఆనందమైన విచిత్రమైన ‘‘వికారి’’ని