హైహయ రాజ వంశానికి చెందిన కృతవీర్యుని కుమారుడే మహాబలశాలియైన కార్తవీర్యార్జునుడు. దివ్యాస్త్ర బలసంపన్నుడైన కార్తవీర్యార్జునుడు ధర్మమార్గావలంబియై సప్త ద్వీపాలతో గూడిన భూమండలమును ఏకచ్ఛాత్రాధిపత్యంగా పాలించాడు. నారాయణాంశ కలిగిన కలిగినవాడు దత్తాత్రేయుని ఆరాధించి ఓజస్సు, ఇంద్రియమహత్వము శత్రువిజయము, కీర్తి, తేజస్సు, అష్టసిద్ధులు, వేయి చేతులు కలుగునట్లు వరముపొందాడు.

‘దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స’ అని తన కావ్య అవతారికలలలో తెలుగు భాష గొప్పదనాన్ని చాటిచెప్పిన రాయలవారి జీవిత సమగ్ర విశే్లషణకు ‘మూరురాయగండడు శ్రీకృష్ణదేవరాయలు’ అనే గ్రంథాన్ని పరిశోధనాత్మకంగా ఎస్.డి.వి.అజీజ్ వ్రాయడం ఎంతో అభిలషణీయం.

కర్పూరధూళికలితాలవాలే కస్తూరీ కల్పితదోహాలశ్రీః
సిమామ్బుకాభైరభిశిచ్యమానః ప్రాంచం గుణః ముంచతి నో పలాన్దుః

శృతి జ్ఞానహీనః పశుభిస్సమానః అంటే జ్ఞానంలేని ప్రతి వ్యక్తి పశువుతో సమానమని అర్థం. ఇక్కడ జ్ఞానం అంటే చతుర్వేదములనుండి గ్రహించబడిన నాలుగు మహా వాక్యములు అంటే- నాలుగు వేదాలసారం. 1.అహం బ్రహ్మర్షి= నేనే పరబ్రహ్మను, 2.అయమాత్మా బ్రహ్మ = నా ఆత్మయే బ్రహ్మ 3.ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మ = విశేషణమైన జ్ఞానమేది కలదో అదియే బ్రహ్మ. 4.తత్వమసి=ఏదైతే దేవుడు పరబ్రహ్మము ఉన్నదో అది నీవే అయి ఉన్నావు?