S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
పెరటి చెట్టు
‘నిరుపహతి స్థలంబు, రమణీప్రియ దూతిక తెచ్చి యిచ్చు క/ప్పుర విడె మాత్మ కింపైన భోజన ముయ్యెల మంచ మొప్పు త/ప్పరయు రసజ్ఞు లూహ తెలియంగల లేఖక పాఠకోత్తముల్/ దొరకని గాక ఊరక కృతుల్ రచియింపుమనంగ శక్యమే!’ - ఈ పద్యం తెలియని సాహిత్యోపజీవులు తెలుగునాట దుర్లభులనే చెప్పొచ్చు. అయితే, ఇది ఓ కన్నడ పద్యానికి ప్రతికృతి అని తెలిసిన వాళ్లు కూడా కనిపించరు.
‘తొలితొలి సన్నపు తుంపురు లొలుకగా దిమితిమియని ముసురుపట్టె/ బిసబిసయని గాలి మెట్టుగా పెటపెట కణికలంతంతలు చినుకు లురి/ పిడుగు పెఠిల్లున పడియెనో అనగను కడిది ఉర్ములు బెడబెడ అనంగ/ క్రొక్కారు మెరుగు తళుక్కని మెరియగా పాసియు చీకు చూపర పెనంగ/ నించి కడవలు పడి క్రుమ్మరించినట్లు పాము వ్రేలాడ కట్టిన భంగి తోప/ వాన బోరున కురియంగ వరద నుండి మిర్రు పల్లంబు ఒక్కటై మేరమీరె’ - సన్నగా మొదలయిన వాన, ఉరుములు - మెరుపులు -
‘నన్నపార్యు ప్రబంధ ప్రౌఢవాసనా సంపత్తి సొంపు పుట్టింపనేర్చు
తిక్కన యజ్వ వాగ్ఫక్కి కామోదంబు చెలువు కర్ణముల వాసింపనేర్చు
నాచిరాజుని సోము వాచామహత్వంబు సౌరభంబుల వెదజల్లనేర్చు
శ్రీనాథభట్టు భాషా నిగుంభంబుల పరిమళంబుల గూడ పరచనేర్చు
మహిత గుణశాలి పిల్లలమర్రి వీరనార్యుడా యింట పైతామహంబగుచును
‘బాలలు లీలతో బలుసు పండుల చాయ తనర్చి పండి కై
వ్రాలిన రాజసంబులకు వచ్చు శుకంబుల చేరనీక పో
దోల రవంబుతో చెరకు తోటల నీడల నుండి పాడి రు
న్మీలిత హావభావ రమణీ మకరాంకుని, సాహసాంకునిన్’
‘ఏరా దక్ష, అదక్షమానస! వృథా రుూ దూషణం బేలరా?
ఓరీ పాపము లెల్ల పో విడువరా, ఉగ్రాక్షు చేపట్టరా,
వైరం బొప్పదురా, శివుం దలపరా, వర్ణింపరా, రాజితోం
కారాత్ముండగు నీలకంఠు తెగడంగా రాదురా దుర్మతీ!’
తెలుగు ‘వాడి’ జాతి లక్షణాలు కనిపెట్టడానికి, మన సాహిత్యం - ముఖ్యంగా మన సంప్రదాయ సాహిత్యం - మంచి ఆకరం! మన కవులు ఏదయినా, ఎన్నయినా రాసివుండొచ్చు గాక - వాటిల్లోంచి, మన పాఠకులు వేటిని మెచ్చుకుని దాచుకున్నారో అవే తర్వాతి తరాల వాళ్లకి దక్కాయి. వాటిని పరిశీలిస్తే, మన వాళ్ల అభిరుచిని పట్టేయొచ్చు. నేను చూసినంతలో, తెలుగు పాఠకులకి బాగా నచ్చే శిల్ప సంవిధానం నాటకీయత!
‘తాళ్లపాక వారిని చదవందే తెలుగు రాద’ని నిష్కర్ష చేశారు పరిశోధక - పండితులు వేటూరి ప్రభాకరులు. నిజమే మరి - ఒక్క వ్యక్తి తన జీవితకాలంలో ముప్పయి రెండు వేల కీర్తనలను ఆలపించడమంటే మాటలా? కర్ణాటక శాస్ర్తియ సంగీతం నిర్దేశించిన ‘శాస్ర్తియ’ చట్రం లోపలే ఇన్ని వేల సంకీర్తనలనూ గానం చెయ్యడం కచ్చితంగా విశేషమే.
నరసింహ శతకం
*
సీ॥ తార్‌క్ష్యవాహన! నీవు దండిదాతవటంచుఁ
గోరి వేడుక నిన్నుఁ గొల్వవచ్చి
యర్థిమార్గమును నే ననుసరించితినయ్య
లావైన పదునాల్గు లక్షలైన
వేషముల్ వేసి నా విద్యా ప్రగల్భతఁ
జూపసాగితి నీకు సుందరాంగ!
ఆనందమైన నే నడుగ వచ్చిన దిచ్చి
వాంఛఁదీర్చుము నీలవర్ణ! వేగ
‘మకరధ్వజుని కొంప ఒక చెంప కనుపింప చీరకట్టినదయా చిగురుబోణి/ ఉభయ కక్షములందు ఉరుదీర్ఘతరములౌ నెరులు పెంచినదయా నీలవేణి/ పసుపు తావులు క్రమ్ము పైట చేలము లెస్స ముసుగువెట్టినదయా ముద్దుగుమ్మ/ పూర్ణచంద్రుని పోలె పొసగ సిందూరంపు బొట్టు పెట్టినదయా పొలతి నుదుట
‘లాచి పరాంగనల్ వరవిలాస మనోహర విభ్రమంబులన్
చూచిన చూడ డుత్తముడు; చూచిన చూచును మధ్యముండు; తా
చూచిన, చూడకుండినను చూచు కనిష్ఠుడు; నన్ను వీరిలో
చూచిన చూడకుండు గుణి చూచిన చూపున చూడు మంబికా!’