ఆ.వె అర్ఘ్యమిచ్చువేళ హస్తయుగ్మంబునన్
పార్వతి వదనంబు ప్రతిఫలింప
మంత్రములను పలుక మరచి, మైమరిచిన
నాగభూషణునకు నతుల నిండు

ఆ.వె: నా కుమారుడనని, నా గొప్ప చేతనే
సుతుడ! వ్యర్థముగను బ్రతుకబోకు
జగతిలోన నాకు నగుబాటు తేబోకు
మనియె, గ్రామ పెద్ద అంత్యమందు
భావం: ‘‘నా కుమారుడనని చెప్పుకుంటూ పనీ పాటా లేకుండా వ్యర్థంగా బ్రతుకబోకు. నాకు చెడ్డపేరు తేబోకు. యుక్తంగా ప్రవర్తించి మంచి పేరు తెచ్చుకొమ్మని’’ తన పుత్రునికి అంత్యకాలంలో హితబోధ చేస్తున్నాడు గ్రామపెద్ద.

ఆ.వె విరులనలరు తరులు, విమలమైన ఝరులు
కదలిపోవు కరులు, గండశిలలు
వలచి నాట్యమాడు, వనమయూరమ్ములు
గిరిజనులకు నందకరములెపుడు

ఆ.వె ఏమి సేయనీకు ఇష్టంబు కాదేని
అట్లు సేయకుండు టగునుగాని
హృదిని అసలు నేనె ఇష్టంబుకాకున్న
ఏమి సేయగలను? ఏది దారి?

ఏమేం చేస్తే నీకు ఇష్టం కాకుండా ఉంటుందో వాటిని చేయకుండా ఉండి నీకు అనుకూలంగా వర్తించగలను గానీ, అసలు నేనే నీకు ఇష్టం లేకపోతే నేనేం చేయగలను? అంటోంది పరాన్ముఖుడైన నాయకునితో నాయిక.

వివరణ