S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
డైలీ సీరియల్
ఎవరన్నా వచ్చినపుడు చాలా అన్యోన్యంగా ఉంటున్నట్లు ప్రవర్తిస్తాం.. ఎవరైనా అంతే..’’
‘‘చివరగా ఒక మాట.. వైస్ ప్రిన్సిపాల్ ఛాయగారికి వాళ్లింట్లో బాగా చనువుంది. ఆ ఇంట్లో ఆమె పాత్ర ఎలాంటిది?’’
‘‘ఆ ఇంట్లో ఆమె బాగా చనువుగా మసులుతుందని మాత్రం తెలుసు’’
‘‘్ఛయగారి గురించి మీ అభిప్రాయం?’’
సింహాద్రి ఆలోచిస్తూ, ఆగి, ఆగి, ఒక్కోమాటే చెప్పాడు.
‘‘నిజమే.. చెయ్యకూడని పని చేస్తున్నామన్న న్యూనతా భావంతో ఉంటారు కనుక వాళ్లెవరూ నిజం చెప్పరు.. కానీ కొన్ని కేసులు నీ దృష్టికి వచ్చాయన్నావు. ఒకటీ రెండు కేసుల గురించిన డిటెయిల్స్ ఇవ్వు..’’
‘‘ఈమధ్యనే ఒక అమ్మాయి చేయించుకుంది.. కానీ ఆమె డీటెయిల్స్ చెప్పటం బాగోదు..’’
‘‘నేను ఎవరికీ చెప్పను.. కేవలం నా ఇన్ఫర్మేషన్ కోసం..’’
‘‘గీత అని ఒకమ్మాయి చేయించుకుందండీ..’’
మర్నాడు ఉదయం అహోబలరావు రణధీర్కి ఫోన్ చేశాడు.
‘‘ఎవడో వెధవ నర్సింగ్ హోంకి వచ్చి.. లక్ష రూపాయలు ఇవ్వమని బ్లాక్మెయిల్ చేస్తున్నాడట, వాడెవడో ఏమిటో కనుక్కో..’’ అన్నాడు.
ఒక అరగంట లోపల రణధీర్ నర్సింగ్ హోంకి వెళ్ళాడు. కింద కన్సల్టేషన్ రూంలో డాక్టర్ మమత, నర్స్ నిర్మల ఉన్నారు. పాతికేళ్ళ కుర్రాడొకడు మమతకు ఎదురుగా కూర్చుని ఉన్నాడు.
రణధీర్ని చూడగానే, మమతకి ప్రాణం లేచొచ్చింది.
చాలా మంచి పనిచేస్తున్నారు.. అంత అన్యోన్యమైన భార్య.. ఏ రోగమూ, నొప్పి లేకుండా పోవడం.. ఆ దృశ్యం తల్చుకుంటేనే గుండె బద్ధలైపోతుంది.. ఇప్పుడూ నాతోనూ అదే అంటున్నారు.. రోజూ వస్తుండవయ్యా.. కాస్త కాలక్షేపం అవుతుందని...’’ అని వంత పాడారు రణధీర్.
‘‘శే్వతగారుంటే ఒంటరితనం ఉండదు.. కానీ ఆమె లేని లోటు తీరేది కాదు..’’ అన్నాడు రణధీర్.
‘‘అదే.. అదే.. నేను అనాలనుకున్న మాట. నువ్వన్నావు. అసలా సీను తలచుకుంటే ఇప్పటికీ చెమటలు పట్టేస్తుంది రణా..’’
‘‘మాకే నిద్దర పట్టడంలేదు. మీరీ మాత్రం తట్టుకుని నిలబడ్డారంటే మీరు మాకన్నా ధైర్యవంతులనే చెప్పాలి..’’
ఆ మాటలతో అహోబలరావు మరింత చలించిపోయాడు.
ఆ విషయంలో మాత్రం నాకెలాంటి సందేహం లేదు..’’ అన్నాడు దీప్తి వంక చూసి.
రణధీర్ లేచి నిలబడ్డాడు. ‘‘వస్తాను రా.. షూటింగ్కి ఎక్కడన్నా పర్మిషన్లు కావాలంటే నీ దగ్గరకు వస్తాను..’’
‘‘ఓ యస్.. నేనున్నాను కదా.. నన్ను వాడుకో...’’ అన్నాడు శంభుప్రసాద్ నవ్వుతూ.. రెండు చేతులూ బార్లా చాచి.
‘‘నన్నూ వాడుకోండి..’’ అన్నది దీప్తి మాట కలుపుతూ..
‘‘ఏం లేదురా బాబూ.. ఇటునుంచి వెళ్తూ ఒకసారి పలకరించి పోదామని వచ్చా. నినే్నమన్నా డిస్టర్బ్ చేస్తున్నానా?’’ అని అన్నాడు రణధీర్.
‘‘ఏం లేదు.. ఎంతవరకొచ్చిందీ నీ సినిమా ప్రొడక్షన్..’’
‘‘స్టోరీ సిట్టింగ్స్ జరుగుతున్నాయి.. స్టోరీ చాలా బాగా వస్తోంది. ఇంతవరకూ అలాంటి సబ్జెక్ట్ టచ్ చెయ్యలేదు..’’ అన్నాడు రణధీర్.
‘‘ఇంకా పేరుకు ముందూ వెనకా ఏమన్నా ఉన్నాయా.. పూర్తి పేరు ఇంటిపేరుతో సహా చెప్పు..’’
‘‘అవసరాల దీప్తి.. అంతే...’’
‘‘ఇంట్లో పిలుచుకునే ముద్దు పేర్లు.. మారు పేర్లు ఏమన్నా ఉన్నాయా..?’’
‘‘ఏం లేవు.. ఒట్టి దీప్తి.. సింపుల్ దీప్తి..’’ అన్నదా అమ్మాయి.
‘‘వయసెంత?’’
‘‘అది అవసరమా’’
‘‘ఎదురుప్రశ్నలు వేయవద్దు...’’
‘‘ఇరవై అయిదు...’’
‘‘మీది ఏ ఊరు..?’’
‘‘దీప్తి.. మీ వయసు?’’
‘‘ట్వంటీఫైవ్’’’
‘‘కరెక్ట్.. అడ్రెస్..’’’
‘‘హౌస్ నెంబర్ టెన్ డాష్ ట్వంటీ త్రీ, కమలానగర్..’’
‘‘కరెక్ట్..’’’
‘‘మీరేం చేస్తుంటారు?’’
‘‘అకౌంట్స్ సెక్షన్, బాలాజీ ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్..’’
‘‘మీ ఒక్కరివల్లా అవుతుందా? మీకు అసిస్ట్ చేయటానికి ఇద్దరు ముగ్గురు డాక్టర్లని తీసుకోవాల్సి వుంటుందేమో..’’’ అన్నాడు రణధీర్.
‘‘కనీసం ఇంకో ఇద్దరు డాక్టర్లు ఉండాలి..’’ అన్నది మమత.
‘‘అసలు ఇన్పేషెంట్స్ ఎంతమంది ఉంటారు? అవుట్ పేషెంట్స్ ఎంతమంది ఉంటారు? నర్సింగ్ హోం కెపాసిటీ ఎంతుంటుంది?’’