‘‘ప్రేమ వివాహమే. పెళ్లికి కూడా వెళ్ళాను. ఆయన సంపన్న కుటుంబానికి చెందినవాడు. రాజకీయాల్లోనూ, చిన్న వయసులోనే పెద్ద పదవులు చేపట్టి పేరు ప్రఖ్యాతులు తెచ్చుకున్నాడు. పెళ్లి అయిన తర్వాత ఆ నర్సింగ్ హోం కట్టించాడు. ఆయన ఒక ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ కూడా పెట్టారు. అసలే ఉన్నవాళ్లు.. రాజకీయాల్లోనూ బాగానే సంపాదించాడు. నర్సింగ్ హోం, కాలేజీ.. అన్నీ బాగా కలసి వచ్చాయి..’’ అని చెప్పింది.

లంచం ఇచ్చి ఉద్యోగం సంపాదించినవాడు, లంచాలు తీసుకోకుండా ఎలా ఉంటాడు? మంత్రుల దగ్గిరినుంచీ కుంభకోణాలు, కేసులు, అరెస్టులు జరుగుతుంటే, నేనెందుకు మడికట్టుకుని కూర్చోవాలని అనుకుంటాడు. అదే ఒక చిన్న బట్టల దుకాణంలోనో, సూపర్‌బజార్‌లోనో పనిచేసేవాడికి, లేదా ఒక పెద్ద కంపెనీలో పనిచేసే సాఫ్ట్‌వేర్ ఇంజనీర్‌కో లంచం ఇచ్చేవాడు లేడనుకుందాం.

చాలామంది ప్రముఖులు వచ్చి శే్వత శరీరంమీద పూలరేకులు వేసి నమస్కారం చేసి ప్రక్కనే కుర్చీలో కూర్చున్న అహోబలరావుకు చేతులు జోడించి ప్రక్కకు తప్పుకుంటున్నారు. పార్టీ నాయకులు, ప్రముఖులు వచ్చినపుడు మాత్రం ఆయన లేచి నిలబడితే వాళ్ళు ఆయన్ను ఆలింగనం చేసుకుని ఓదారుస్తున్నారు.

‘‘కింద ఎవరూ లేరు.. మేడం పైన డెలివరీ కేసులో ఉన్నారనీ, ఆమె వెళ్ళటానికి లేటవుతుంది కదాని.. చౌకీదార్ చాయ్ తాగడానికి వెళ్ళాడంట.. వచ్చి చూసేటప్పటికి.. మేడం చనిపోయి వున్నారు..’’ అని చెప్పింది మమత.
‘‘కాబట్టి హంతకుడు రావడం కానీ, పోవటం గానీ చూసిన వాళ్ళు ఎవరూ లేరు..’’
‘‘ఔను సార్.. ఎవరూ చూడలేదు..’’ అన్నది మమత.