అమెరికాలో పెరిగిన పిల్లల్లో కచ్చితంగా తేడా వుంది. వీళ్ళెవరూ మనసులో ఒకటీ, బయటకు ఒకటి మాట్లాడరు. చెప్పేది చెప్తున్నారు. చెబుతున్నది చేస్తున్నారు. కాని పెద్ద చిక్కు వాళ్ళందరితో ఎదుటివారిలో కూడా అదే ఆశిస్తున్నారు పాపం వాళ్ళ మనస్తత్వం అంతా క్రిస్టల్ క్లియర్. బతుకుతెరువుకు కావాల్సినవి తక్కువ.

నా వంక తెల్లబోయినట్లే చూశాడు అన్నయ్య.
కళ్యాణి!
‘‘అవును అన్నయ్యా’’
‘‘ప్లీడరుగారేం చెప్పారో విన్నావు కదా!’’ అడిగాడు అన్నయ్య.
‘‘విన్నాను, తాత్సర్యం చేయడంతోప్రయోజనం ఏముంది? మనస్తాపం,, పొడిగించడం తప్ప. బెదిరింపులతో బంధాలు నిలపలేరు అన్నయ్యా. బంధం నిలుపుకోవాలన్న బాధ్యత లేనప్పుడు, బెదిరింపులతో బంధం నిలిచినప్పుడు దానికి విలువలేదు’’ అన్నాను.

‘సారీ, నాకే పవరుంటే ఇంగ్లీష్ లాంగ్వేజ్ నుండి ‘సారీ’ అనే పదాన్ని శాశ్వతంగా తీసిపారేసేదాన్ని అనుకున్నాను చిరాగ్గా’’.
ప్రతివాళ్ళు చెయ్యదల్చుకున్నవి చేసేస్తారు. చేసేవి అన్నీ చేశాక, ఎవరికైనా ఇబ్బంది కలుగుతే సారీ! అంటారు. కనీసం ఆ సారీ వెనక సిన్సియారిటీ అయినా వుండదు. కాలు తొక్కి సారీ అంటే ఆ నొప్పి ఎక్కడికి పోతుంది?
‘‘అన్నయ్యా, నువ్వొస్తున్నావా మ్యాచ్‌కి’’ అని అరిచాను వీధిలోంచే?

‘‘పైగా నీకు ఆ మగ్‌ని బహుమతిగా కొనలేదు నాకోసమే కొనుక్కున్నాను. లేకపోతే రోజు పొద్దునే్న నీతోపాటు కాఫీ తాగటానికి నా నిద్రను డిస్టర్బ్ చేస్తావని అంది టీజ్ చేస్తూ!
‘‘ఓ.. నో! నీ నిద్రను డిస్టర్బ్ చేసేది కాఫీకి మాత్రం కాదు’’ అన్నాడు.
‘‘చాల్లే పక్క గదిలో మీ అమ్మ ఉన్నారు’’ అంది తేజ.
ఏం ఫరవాలేదు. మా అమ్మ విన్నా విననట్లే ఉంటుంది’’ అన్నాడు నవ్వుతూ!