S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.

డైలీ సీరియల్

07/05/2017 - 22:25

కొద్ది క్షణాలు వౌనంని అనుసరించారు. చివరకు నేనే అన్నాను- ‘‘ఇవాళ అంతా చాలా సరదాగా గడిచింది’’.
‘‘అవునండి. మేమూ అదే అనుకున్నాం. రేపు మీరు పొద్దునే్న బ్రేక్‌ఫాస్ట్‌కి ఇంటికొచ్చి తిని వెళ్ళండి. ఏదో ఒకటి తీసుకువెళ్ళండి. ఈ అమెరికన్ భోజనాలు మీకేం నచ్చుతాయి’’ అంది.
నవ్వుతూ తల ఊగించాను.
మూర్తిగారు, సావిత్రి వంక చూశారు. ఆవిడ కళ్ళతోనే అంది చెప్పండి అన్నట్లు...

07/04/2017 - 22:39

క్రింద తలుపు దగ్గర హడావిడి గమనించి పైన మెట్లు పైన తేజ కనిపించింది. బానిస్తర్ అంతా పీచ్ రంగు క్లాత్- వరుసగా చుట్టబడి ఉంది. దానిమధ్య లైట్స్. వాటిమధ్య నుంచి తేజ దిగివస్తూంటే అందరూ ఆమెను చూస్తూ ఆగిపోయారు. లేత ఆకుపచ్చ రంగు షేల్వార్, కమీజ్ వేసుకుంది. వదులుగా ఉన్న జుట్టు భుజాలమీంచి ముందుకు పడుతోంది. అంతమంది ఒక్కసారి తన వంక చూస్తుంటే- అందరూ తన బంధువులే అయినా, సిగ్గు కప్పింది తేజ ముఖాన్ని.

07/02/2017 - 20:49

నా మనసుకు ఎందుకో చాలా తృప్తిగా, సంతోషంగా అనిపించింది వాళ్లిద్దరినీ చూస్తూ ఉంటే! కాబోయే కోడలు ఎయిర్‌పోర్ట్‌కు వచ్చింది నన్ను రిసీవ్ చేసుకోవడానికి. రాగానే ఎంతో సాదరంగా ఆమె కుటుంబం ఆహ్వానించింది. ఎందుకో మనసుకు శుభ సూచనగా తోచాయి.

07/01/2017 - 21:30

‘‘హాయ్ మామ్! యా, వచ్చారు. అంతా బాగానే జరిగిందట. స్నానానికి వెళ్లారు.
మామ్! నువ్వు నమ్మవు- షి ఈజ్ ఏవ్‌సమ్! వౌళికి మామ్‌లాగానే లేరు. ఇంగ్లీష్‌లో గబగబా మాట్లాడేస్తోంది. అవతల వైపు నుంచి వాళ్ళమ్మ ఏదో అందనుకుంటాను. తేజ టక్కున మానేసింది.
‘‘లేదు, ఆవిడ మందు అనలేదు’’ తరువాత నేను ఫోన్ చెయ్యమని చెప్తాను అని పెట్టేసింది.

06/30/2017 - 21:21

విమానానికి ఎదురైన ప్రమాదం గురించి అక్కడి వాళ్లందరికీ తెలిసింది. వెంట్రుకవాసిలో తప్పిపోయిన ప్రమాదం అందరిని భయభ్రాంతులకు లోను చేసింది.
వౌళి వెన్నుమీద చేత్తో రాస్తూ ‘‘నేను బాగానే ఉన్నాను. ఐ యామ్ ఓకె. ఐ యామ్ ఓకె’’ అన్నాను.
నా భుజాలు వదిలేసి, బరువుగా ఉన్న బాగ్ అందుకుంటూ నా చూపులు తప్పించుకోవాలని ప్రయత్నించాడు. తడి తడిగా అయిన వాడి కళ్ళు నా దృష్టిని దాటిపోలేదు.

06/29/2017 - 22:13

కేవలం పిల్లలను ప్రొటెక్ట్ చేయాలన్న అమ్మ మనసు తప్ప.
గబగబా పిల్లకు పెట్టే పని నేను తీసుకుని తల్లికి వేలితో చూపించాను తనని ముందు పెట్టుకోమని. విమానం ఎక్కినపుడు ఎయిర్ హోస్టెస్ ప్రమాదకరమయిన సందర్భాలలో ఏం చేయాలో వివరిస్తున్నపుడు అనుకున్నాను- నిజంగా ఎమర్జెన్సీలో ఇవి వాడాల్సి వస్తే ఏదైనా గుర్తుంటుందా అని.. కాని, చిత్రం అందరూ విన్నారు. అందరూ ఫాలో అవుతున్నారు.

06/28/2017 - 23:31

ఎందుకో చాలా ఏళ్ళ తరువాత సడెన్‌గా రఘు మాటలు గుర్తుకువచ్చాయి. ‘‘మనసులో భావాలు మొహంలో వెల్లడవుతాయి తెలుసా?’’
గుర్తుకురాలేదు. వినిపించాయి.
వెనక్కి తిరగలేదు. వౌనంగా ఉండిపోయాను.
‘‘నిద్రపట్టడంలేదా?’’ అన్నాడు వౌళి.
వాడి ప్రశ్నకు సమాధానం ఇవ్వకుండానే- ‘‘నువ్వెందుకు నిద్రపోలేదు ఇంకా’’ అన్నాను.

06/27/2017 - 21:27

లేదమ్మా! వౌళికోసం బెంగ పడటంలేదు కాని చూసి మూడు నెలలు అయింది కదా అన్నాను.

06/25/2017 - 23:18

కాని, ఆశ్చర్యం- వౌళిని గురించి పట్టించుకోకపోవడం. అదే నాకు అర్థంకాని విషయం. ఇక్కడ అమ్మ, నాన్న, మామ్మ, అన్నయ్య, అంత వాడిని ఇంతగా అపురూపంగా చూడటం అక్కడ వాళ్ళు అసలు వాడితో ఎటువంటి సంబంధం పెట్టుకోకపోవడం నా మనసుకు అర్థంకాని విషయం.
బహుశా కొడుకు దూరంగా ఉన్నప్పుడు తమకు మాత్రం ఎందుకనున్నారేమో? లేదా కొడుకు దగ్గరయినప్పుడే తాము దగ్గరయినప్పుడే తాము దగ్గరవ్వవచ్చు అనుకున్నారేమో!

06/24/2017 - 21:32

‘‘వాళ్ళు తీసుకోవాల్సిందే! వాళ్ళు ముందుకు రానపుడు, మనం ఎలా వదిలేస్తాం?’’
‘‘వదిలేయనక్కరలేదు. కాస్త డిమాండ్ చేయచ్చు కదా’’ అన్నాడు చిన్న అన్నయ్య.
‘‘అలాంటివన్నీ మాట్లాడకు. నాన్న బాధపడతాడు. నాన్న తన జీవితంలో ఇంతవరకు ఎవ్వరినీ ఏమీ అడగాల్సి రాకుండా బతికాడు. ఇప్పుడు దీనికోసం ఆ పని చేయక్కరలేదు’’.
‘‘ఇది నాన్నకోసం కాదు. వాళ్ళ కోడలికోసం’’ అన్నాడు అన్నయ్య.

Pages