ఒకసారి ధర్మరాజు పుణ్యక్షేత్రాలను చూచి రావాలనుకొన్నాడు. దానివల్ల మనశ్శాంతి వస్తుంది. అట్లానే చేసిన పాపం నశించి పుణ్యం వస్తుంది అనుకొన్నాడు. ఈ విషయమే శ్రీకృష్ణునితో మాట్లాడుదామని వెళ్లాడు. ధర్మరాజు కృష్ణుడు మాట్లాడుకునేటపుడు అక్కడికి ఒక బ్రాహ్మణుడు వచ్చాడు. అతడు కృష్ణునికి నమస్కరించాడు.
కృష్ణుడు విషయమేమిటని అడిగితే ఇలా చెప్పాడు

అకార ఉకార మకారాల సమ్మేళనం ఓమ్ కారం. ఓమ్ ఉచ్చారణ తర్వాత వినిపించే శబ్దం అర్థమాత్ర ఇది ఇందులోనే ఉంది. ఈ అర్థమాత్రను ఏకాగ్రత ద్వారా వినవచ్చు. సృష్టికి మొట్టమొదట వినిపించిన శబ్దం ‘ఓమ్’ మాత్రమే. సృష్టికి ముందు తర్వాత ఉండేది శాశ్వతమైందీ ఈ ఏకాక్షర ఓమ్ కారమే. చతుర్ముఖ బ్రహ్మ ఈ ఓమ్‌కార జపం తోనే ఋగ్వేద, యజుర్వేద సామవేదాలను గ్రహించాడు. ఓమ్ కారం సర్వశ్రేష్ఠం. సర్వోన్నతం.

ప్రేమ స్వరూపుడు యేసు. ప్రేమను పంచటమే ఆయన తత్వం. పాపం చేయడం మనుష్యుల సహజ గుణం. పశ్చాత్తాపం చెందటం, పరివర్తన చెందటమూ మనుషులకు సహజమే. కాని పరివర్తన చెందటం అంత సులభం కాదు. యేసు పాపం చేసినవారికి శిక్ష విధిస్తే పాపమనేది మరణించడం జరగదు. పాపం అనేది జీవించే ఉంటుంది. అసలు శిక్ష అనేది పాపానికే వేయాలి అంటారు.

మెల్లగా తన చేతిని ధ్రువుని శిరస్సున స్వామి ఉంచాడు. వెంటనే ఇహలోకంలోకి వచ్చిన ధ్రువుడు కన్నులు విప్పార్చి స్వామిని దర్శించాడు.స్వామి చూచిన క్షణం ఆయన కనులనుంచి అశ్రువులు కారిపోతున్నాయి. శరీరమంతా వణికిపోతున్నది. ఏదోచెప్పాలనుకొన్నాడు. కాని నోట మాటరావడంలేదు. గొంతు తడారిపోతోంది. అమితమైన సంతోషంతో ఒళ్లు పులకిస్తోంది. ధ్రువుని అవస్థను చూసి కృపాళు అయిన భగవంతుడు తనచేయి ధ్రువుని చెక్కిళ్లకు తాకించాడు.