మానవ జాతి మనుగడకు ప్రాణం పోసింది మగువ.. రాగంలో అనురాగంలో తరగని పెన్నిధి మగువ.. అంటూ స్ర్తిని పొగుడుతాము. ఇంకా ఆకాశమంత ఎత్తు ఎదిగిన మహిళల్ని ఆదర్శంగా తీసుకోవాలి అంటాము. ఇంకా గొప్పగా చెప్పాలంటే, కార్యేషు దాసి కరణేశు మంత్రి భోజ్యేషు మాత శయనేషు రంభ, అపురూపమైనదమ్మ ఆడజమ్మ ఆ జన్మకు పరిపూర్ణత ఇల్లాలమ్మ- అంటూ మనం ఈ మహిళా దినోత్సవం రోజున మహిళలకు రకరకాల కాంప్లిమెంట్లు ఇస్తుంటాం.

ఈ మధ్య ఓ కథ చదివాను. అవకాశాల గురించి చెప్పిన కథ ఇది. నాకు బాగా నచ్చింది. అది మీ కోసం-
ఓ ఊర్లో వున్న ఓ లైబ్రరీ అగ్ని ప్రమాదానికి గురైంది. దాదాపు అన్ని పుస్తకాలు కాలి బూడిదగా మారిపోయాయి. ఓ నాలుగైదు పుస్తకాలు అలా మిగిలిపోయాయి. అవి పెద్ద విలువైనవి కాదని వాటిని అక్కడ దగ్గర్లో పడేసి వెళ్లిపోయాడు లైబ్రేరియన్.

‘కాలగర్భం - ఇవాల్టి ఇంటర్‌నెట్ కన్నా ఫెద్దది, గొప్పది. సన్నివేశాలు, సంఘటనలు ఇవన్నీ అందులోకి ఎన్నైనా వెళ్లిపోతాయి. గానీ వాటిని అక్కణ్నుంచి ఇవతలికి తీసుకురావడం అన్నది బిడ్డని కనడానికి తల్లి పడే ప్రసవ వేదనలాంటిది. అమ్మ కడుపులోంచి ఈ నేల మీద పడుతున్నప్పుడు అమ్మ పడే వేదన లాంటిదే శిశువుకి కూడా కలుగుతుంది. కానీ అదేదో చెప్పలేదా శిశువు..

ఇంటర్నెట్ వచ్చిన తర్వాత ప్రపంచం మారింది. ఎవరూ ఉత్తరాలు రాసుకోవడం లేదు. అందుకు బదులుగా ఈమెయిల్, ఈ మధ్యన వాట్సాప్ ఇలాంటివి అందరూ విరివిగా వాడుకున్నారు. చేతిరాత చేతకాకుండా అయింది. తెలుగు కూడా టైప్ చేయనవసరం లేకుండా చెపితే విని రాసే వెసులుబాటు వచ్చింది. ఇక పాట, సినిమాల గురించి చెప్పనవసరమే లేదు. ఎక్కడ చూసినా అన్ని రకాల మనుషులు పాట వింటూ, లేదా వీడియో చూస్తూ కూర్చుని ఉండడం కనిపిస్తున్నది.