నేర్చుకుందాం

సీ. అనఘుఁడు రాజర్షియై తన శ్శక్తిమై బ్రహ్మర్షిభావంబుఁ బడసియున్న
సన్మునీశ్వరుఁడు విశ్వామిత్రుఁ డతిఘోర తపము సేయుచునున్నఁ దత్తవమున
కెంతయు వెఱచి దేవేశ్వరు డప్పరో గణములతో నగ్రగణ్యయైన
దాని మేనక యను ధవళాక్షిఁ బిలిచి ‘విశ్వామిత్రుపాలికి ఁ జని తదీయ
ఆ. ఘోరతపము చెఱచి కోమలి
నాదైన దేవ రాజ్యమహిమఁ దివిరి నీవు
గావు’ మనిన నదియుఁ గడు భయంపడి యమ
రేశ్వరునకు మ్రొక్కి యిట్టు లనియె
భావం: రాజర్షియై తపశ్శక్తితో బ్రహ్మర్షి పొందియున్న పుణ్యాత్ముడు . మునిశ్రేష్ఠుడు అయిన విశ్వామిత్రుడు అత్యంత భయంకరమైన తపస్సు చేస్తూ ఉండగా ఆ తపస్సుకు మిక్కి లి భయపడి దేవేంద్రుడు అప్సరోగణాలలో ఉత్తమురాలైన మేనకను పిలిపించి ‘ఓ కోమలీ! నీవు ఆ విశ్వామిత్రుడి దగ్గరకు పోయి అతని భయంకర తపస్సును ఏ యత్నంతో నైనా భగ్నం చేసి నా స్వర్గ రాజ్య గౌరవాన్ని నీవు రక్షించాలి’ అని పల్కగా మేనక అందుకు భయపడి ఇంద్రుడికి మ్రొక్కి ఈ విధంగా అన్నది.

శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతము - ఆదిపర్వము