శివారాధన

ఉ. నాగ విభూషణా! దయమానంబున దాల్చి మరంపు హుంకృతుల్
సాగగనీక ఆపి, మనసా ఉపకారము సల్ప పెండ్లి యే
క్ష్మా గురు పర్వతాత్మజ నుమా జననిన్ భవదీయ పత్నిగా
రాగము తో నొనర్పమొకొ! రాగ విదూర ! సదాశివా! సదా!

చం. మునులను దేవతల్ దనుజ మూకలు మానవులెల్లవేడగా
మనసిజలైరి కాచితివె మానసమం దురుసత్కృపాబ్ధివై
కనికరమంది నేడు ధర కర్కశ చిత్తముంతోడ ప్రాణముల్
గొను నరరూప రాక్షసుల ఘోర ములలాపు మ్రోవవేడెదన్
*
చదువని వాఁడజ్ఞుండగు
చదివిన సదసద్వివేక చతురత గల్గున్
చదువఁగ వలయును జనులకు
చదివించెద నార్యులొద్దఁ జదువుము తండ్రీ!
భావం: హిరణ్య కశిపుడు ప్రహ్లాదునితో అన్నమాటలివి. చదువురాని వాడు అజ్ఞాని, చదువువల్ల ఏది మంచో ఏది చెడ్డో తెలుసుకోగల్గుతాడు. ‘విద్యానామసరస్య రూపమధికం’ అన్నాడు భర్తృహరి. విద్యావంతుడు జ్ఞాన స్వరూపుడై వెలుగొందుతాడు. విద్య లేకపోతే మూఢుడే కదా.