శ్రీ పరమహంస బోధామృతము

1055. అమితభక్తిచే (తన్మయత్వము పొందుటచే) హాని కలుగుననుట అవివేకము- అసంగత ప్రలాపము. మాణిక్యకాంతులు మనోహరముగను ప్రశాంతికరముగను ప్రకాశించునే కాని తగులబెట్టవు.
1056. లీలమూలమున నిత్యుని దెలిసికొనయత్నింపుము.
1057. ‘సత్తు’ను దెలిసికొనుటకై ‘చిత్తు’నాశ్రయింపుము. (అనగా శుద్ధసత్త్వస్వరూపమగు బ్రహ్మమును దెలిసికొనుటకై శుద్ధ చైతన్యరూపమగు వాని లీల నాశ్రయింపుమని భావము.)
1058. నిత్యమైన దానిని అనిత్యమైన దాని మూలముననే పొందవలసి యున్నది; సత్యమును అసత్యము మూలముననే కనుగొనవలయును; పరమార్థమును వ్యవహారము మూలముననే గ్రహింపవలయును.
1059. వాని పేరు చిన్మయుడు; వాని నివాసము (అధిష్ఠానము) చిత్తు (జ్ఞానము); ఆతడు (పరమేశ్వరుడు) జ్ఞాన స్వరూపుడు.
నీతి కథలు
సాంసారిక దుశ్చింతవలన గలుగు హాని
1060.్భగవంతుడు కల్పతరువు వంటివాడు. మనమేమి కోరినను భగవంతుడొసగును. కాబట్టి పారమార్థిక సాధనలచే మనస్సును పరిశుద్ధమొనర్చుకొని సాధకుడు ఐహిక వాంఛలనన్నిటిని విసర్జించుటకై జాగరూకడు కావలయును. ఈ విషయమై ఒక కథ జెప్పెదను, వినుడు. ఒక బాటసారి ప్రయాణామైపోవుచు, దారిలో ఒక మైదానమును జేరుకొనెను. అతడు బయట నెండలో నడిచియున్నందున అలసి ముచ్చెమటలుపట్ట కొంచెము విశ్రమింపవలయునని యొక చెట్టునీడను గూర్చుండెను. అంత గొంత సేపటికి అక్కడ నిద్రించుటకు దనకొక పాన్పులభించిన నెంత సుఖముగా నుండునోకదా అని ఊహింపనారంభించెను.
తాను కల్పవృక్షము క్రింద గూర్చుంటినని అతడెరుగనే ఎరుగడు. పైని జెప్పిన కోరిక మనస్సు దోపగనే తన ప్రక్క నొక చక్కని పానుపు గానబడెను. అది చూచి అమితాశ్చర్యమునొంది దానిపై బరుండెను. అటుపిమ్మట తనకొక సుందరి వచ్చి నెమ్మదిగా పాదములొత్తిన నెంత హాయిగానుండునో కదా అనుకొనెను. ఈ తలపు కలుగగనే ఒక సుందరి వచ్చి తన పాదముల నొత్తుచుండుట కనుగొని బాటసారి పరమానందభరితుడయ్యెను. అటుపిమ్మట వానికి విశేషమైన ఆకలియైనది. అంతట అతడిట్లు ఊహించెను: ‘‘నేను కోరినదంతయు ప్రాప్తించినది. నాకిక నేదైన ఆహారము లభింపకుండునా?’’- అంతలోనే వాని ఎదుట రుచికరమగు నానావిధ పదార్థములును వడ్డింపబడియుండెను. తతక్షణమే అతడు వానిని దినమొదలుపెట్టెను. తృప్తిగ మెక్కి తిరిగి పరుపుమీద బండుకొని ఆనాడు జరిగిన వృత్తాంతమును గూర్చి చింతింపసాగెను.

- ఇంకాఉంది

శ్రీరామకృష్ణ బోధామృతము - పరిశోధితమగు 112 మహోపదేశములుగల శ్రీరామకృష్ణ వాక్య రత్నాకరము -
సంగ్రహ జీవిత సహితము - అనువాదం: శ్రీ చిరంతనానందస్వామి