నేర్చుకుందాం

మానిని
ఏచి తనర్చి తలిర్చిన క్రోవుల నిమ్మగు ఠావుల, జొంపములం
బూచిన మంచియ శోకములన్ సురపొన్నలఁ బొన్నల గేదఁగులం
గాచి బెడంగుగఁ బండిన యాస హకారములం గదళీ తతులం
జూచుచు వీనుల కింపెసఁగన్ వినుచున్ శుక కోకిల సుస్వరముల్

భావం: పొడవుగా పెరిగి చిగురించిన ఎర్ర గోరింట చెట్లచే అందమైన తావులన, గుబురులుగా పూలు పూసిన మంచి అశోక వృక్షాలను , సురపొన్నలనూ, సురపొన్నలనూ, పొన్నలనూ మొగలి పొదలనూ, చక్కగా కాయలు కాసే పండిన అందమైన తియ్య మామిడి చెట్లనూ, అరటి చెట్ల గుండులనూ చూస్తూ చిలుకల పలుకులను, కోకిలమధుర స్వరాలను చెవులకు పండువుగా వింటూ ఆశ్చర్యానందాలతోముందుకు కదిలాడు.

శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతము - ఆదిపర్వము