జత లేదు..
మతి లేదు
గతి లేదు
క్రుంగెను హృదయం
చెదిరెను మనసు
రాలెను ఆశ
బాంధవ్యం కనుమరుగై
సంఘజీవనం వగరై
చాంచల్యం మెరుగయ్యెను
సంతాన స్పర్శకై చెయి చాపెను
ఒంటరియై వెక్కి వెక్కి ఏడ్చెను
ఆశ్రమాల దారి పట్టెను
కరుణ లేని బిడ్డలు
కఠినమైన మనసులు
కాటికెళ్లు కాయములు
మేను ఆవిరైనా
ఆత్మలో అవే అవే తలపులు

అంగరాజ్యానికి రాజు అభినవ గుప్తుడు. అభినవ గుప్తుని అభ్యుదయ భావాలన్ని అమలైతే అంగరాజ్యం, వంగ కళింగ మగధ మాళవ సౌరాష్ట్రాది ఛప్పన్న యాభైయారు రాజ్యాలకంటె మిన్నగా వెలుగొంది, ప్రపంచానికి ధృవతారగా విశ్వవిఖ్యాతి పొందుతుంది. అదే ఆయన జీవితలక్ష్యం, పరమార్థం కూడ. ఆయనే కాదు, అంతకుముందు రాజులు కూడా అదే లక్ష్యంతో ముందుకు సాగారు. వాళ్ల వేగాన్ని అందుకోలేక ప్రజలు వెనుకపడ్డారు.

డాక్టర్ మధుకర్ కారు సడన్ బ్రేక్‌తో ఆగిపోయింది. ఏమై ఉంటుంది కారుకి. ఈరోజే పెట్రోలు ఫుల్ చేశానే మరి ఎందుకు ఆగి ఉంటుంది తెలీడం లేదు. బయట భోరున వర్షం. ఆ వర్షం కారణంగా కరెంట్ కూడా లేదు. మెకానిక్ మస్తాన్‌కు ఫోన్ చేస్తే వెళ్లడం లేదు. కారు దిగి తనకు తోచిన రిపేర్లు చేశాడు డాక్టర్ మధుకర్. ఊహు కారు నడవడానికి మొరాయిస్తోంది. ఇక చేసేదేమి లేదు వర్షం వెలిసే వరకు ఎక్కడైనా నిలబడాలి అంతే తప్ప మరోదారి లేదు.

ఆకాశంలో మేఘాలతో విహరిస్తున్నాను
పాతాళంలో నిధిగా నిక్షిప్తపై వున్నాను
భూమిపై బాటసారిగా నడక సాగిస్తున్నాను
నేనుంటేనే ఏ గ్రహానికైనా జీవశక్తి
నేను లేని చోటు జీవరాశులకు ప్రాణవిముక్తి
చెట్టుకైనా..చేనుకైనా..పక్షికైనా..పశువుకైనా..
మనిషికైనా..మహోన్న శక్తికైనా..నేనే జీవనాధారం
నిరంతరం నడక సాగిస్తూనే ఉంటాను
ఆగితే నా కాళ్లు నొప్పెడతాయి