ఆషాఢం తొలివారం
రుతు పవనాల సౌహార్దంతో
వినువీధిలో పెను సంరంభం
మేఘ గర్జనలతో
ఉరుములు మెరుపుల విన్యాసాలు
తొలకరి పలకరిస్తుంది
చిరుజల్లుల వయ్యారాలకు
పుడమి పులకిస్తుంది
విత్తనం అంకురించి
నేల తల్లికి ప్రణమిల్లుతుంది
శ్రావణ భాద్రపదాల వర్షధారలతో
పొలాలన్నీ పచ్చదనంతో పరవశిస్తూ
వ్యవసాయం ఫలసాయమై
రైతన్న వదనం వికసిస్తుంది

మూర్ఖుడి వేదాలు వేరు
వాదనలు వేరు
చేతనలు వేరు
సాధనలు వేరు
మూర్ఖత్వం మెదడులో
తెరలు తెరలుగా
గుండెల్లో
పొరలు పొరలుగా
ఒకచోట ఘనీభవించి
ఒకచోట ద్రవీభవించి-
తెరతీస్తే మరో తెర
పొరతొలిస్తే మరో పొర
పగలేస్తే పగలని లోహం
పారిస్తే పారని ద్రవం-
భక్తి మూర్ఖత్వం
మత మూర్ఖత్వం
జ్ఞాన మూర్ఖత్వం
దృష్టి మూర్ఖత్వం

నీ చూపు వెలుగురవ్వే!
నా కళ్ళల్లో
కోటి దీపోత్సవం

హృదయ పట్టకంలో
నీ రాక వెలుగురేఖ
నా మనసు.. ఇంద్రధనుసు

నా రుసరుసలన్నీ
ఇక రసగుల్లాలే
నీ గుసగుసలతో

మనసంతా నువ్వే
మరి చోటు లేకే
నీ చుట్టూ తిరుగుతోంది!

ఊరంతా అమావాస్య!
నాకు లేదు
నువ్వున్నావుగా.. పక్కన

చెకుముకి చూపుల
సంఘర్షణ!
వలపు మెరుపులు

అప్పటి మా వీధి
దుమ్ముపట్టని అద్దంలా తళతళలాడేది
కోడికూత ముందే
వీధిలో గాజుల గలగలలు విన్పించేవి
చీపుర్ల శబ్దాలు నిద్రలేపేవి
కళ్లాపి ధ్వనులు మత్తు వదిలించేవి
మంచం దిగి బయటికి రాగానే
మా వీధి నా మనసుని ‘ముగ్గు’లోకి దింపేది