జీ వితంలో ఎదురయ్యే సవాళ్లను ఎదుర్కోవడానికి ఎన్నో కథలు కన్పిస్తూంటాయి. చాలా రోజుల క్రితం అలాంటిదే ఓ కథని చదివాను. ఆ కథను మళ్లీ ఈ మధ్య కాలంలో చదివాను. ఒక గొప్ప ఉత్సాహం కలిగే విధంగా ఆ కథ ఉంది. ఆ కథ నాకు బాగా నచ్చింది. అందుకని మీకు కూడా చెబుదాం అన్పించింది. ఆ కథ మీ కోసం.

క్యారం బోర్డుతో ఇంట్లో నీడ పట్టున ఆడే ఆటలు మా చిన్నప్పుడు చాలా ఉండేవి. అందులో ముఖ్యమైనవి - అష్టా చెమ్మా, కైలాసం, పచ్చీసు.
కైలాసం పేరు తరువాతి కాలంలో స్నేక్ అండ్ ల్యాడర్‌గా మారిపోయింది. ఈ ఆట సరదాగా ఉండేది. ఇతరుల ప్రమేయం ఇందులో తక్కువగా ఉండేది. మన విజయం మన మీదే ఆధారపడి ఉండేది. మిగతా ఆటల్లో మన విజయం ఇతరుల ఆట మీద కూడా ఆధారపడి వుండేది.

జీవితంలో చాలామంది సంతోషంగా ఉండకపోవడానికి కారణాలు ఎన్నో ఉన్నాయి. అందులో ముఖ్యమైంది వాళ్లు జీవించకపోవడం.
జీవించడం అంటే యాంత్రికంగా జీవించడం కాదు. మనసు పెట్టి జీవించడం. ఈ పనిని చాలా మంది చేయరు. ఈ పనిని ప్రయత్నపూర్వకంగా చేయాలి. అప్పుడే సంతోషంగా ఉండటం మొదలవుతుంది.

రోజూ వాకింగ్ చేయడం నా అలవాటు. పనుల ఒత్తిడి వల్ల మా ఆవిడ వాకింగ్‌కు రావడం కుదరలేదు. అందుకని ఓ సైకిల్ కొన్నాను. ఇది ఓ ఇరవై సంవత్సరాల క్రితం మాట. అవకాశం వున్నప్పుడు, అవకాశం చిక్కించుకొని సైక్లింగ్ చేస్తుందని నేను భావించాను.
ఓ రెండు నెలలు దాన్ని అప్పుడప్పుడూ ఉపయోగించి ఆ తరువాత దాన్ని ఉపయోగించడం మానేసింది. ఇంట్లో ఎవరూ ఆ సైకిల్ ఉపయోగించలేదు.