S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
ఓ చిన్నమాట!
జీవితంలో ఎన్నో సందర్భాలు ఉంటాయి.
విజయాలూ వైఫల్యాలూ ఎన్నో ఉంటాయి.
విజయాలు వరించినప్పుడు ఏదీ గుర్తుకు రాదు.
కానీ వైఫల్యాలు ఎదురైనప్పుడు ఎన్నో గుర్తుకు వస్తాయి.
కొన్ని సందర్భాల్లో-
మనం చాలా నిరుపయోగంగా అన్పించవచ్చు.
ఎందుకూ పనికిరాని వ్యక్తులుగా అన్పించవచ్చు.
ఒంటరిగా...
అన్నీ కోల్పోయినట్టుగా అన్పించవచ్చు.
మా ఇల్లు చాలా పెద్దగా వుండేది. తొమ్మిది అర్రలు (గదులు) వుండేవి. మా తాతకి ఓ అర్ర వుండేది. దాన్ని ‘తాతర్ర’ అనేవాళ్లం. ఆయన చనిపోయిన తరువాత ఆ గది ఖాళీగా వుండిపోయింది. అది చాలా చిన్న అర్ర. ఓ మంచం, ఓ అల్మైరా ఓ చిన్న బెంచి పట్టే విధంగా ఉండేది.
మా తాత చనిపోయిన తరువాత ఎక్కువగా వాడని వస్తువులని అందులో పెట్టేవాళ్లు. అందులో ముఖ్యమైంది ‘పాతాళగరిగె’.
తేనె తెట్టుని చూస్తే భయం వేస్తుంది.
కానీ
తేనెను చూస్తే తినాలనిపిస్తుంది.
తేనె తెట్టు నిండా తేనెటీగలు ఉంటాయి. తేనెను తీసుకొనే వ్యక్తిని తేనెటీగలు కుట్టే అవకాశాలు ఎక్కువగా ఉంటాయి. అయినా నేర్పుగా అతను తేనెను తీస్తాడు.
తేనెటీగలు కుట్టడంలోని బాధకన్నా తేనెను స్వీకరించడంలోని ఆనందమే వేరు.
ఏదో బాధ కలుగుతుందని ప్రయత్నం విరమించకూడదు.
తేనె తినడంలోని ఆనందమే వేరు.
తెలంగాణలో నాన్నని రకరకాలుగా పిలుస్తారు. కొంతమంది నాయన అంటారు. మరి కొంతమంది బాపు అంటారు. మా ఇంట్లో మా నాన్నని బాపు అని పిలిచేవాళ్లం. మా బాపు గురించి ‘మా వేములవాడ కథలు’ సిరీస్ ఓ కథ రాశాను. ఆయన గురించి అందులో చాలా చెప్పాను. అందరికీ తమ నాన్నల గురించి రకరకాల అనుభవాలు వుంటాయి. కొన్ని ఉత్తేజకరంగా కూడా వుంటాయి.
చిన్నప్పుడు ఒకే ఒక నాటకంలో వేషం వేశాను. దాదాపు 15 రోజులు రోజూ ఓ గంట ప్రాక్టీస్ చేశాం. ఎందుకంటే డైలాగులు నోటికి రావాలి. ఎక్కడా తడబడకూడదు.
ఆ తరువాత ఒక రోజు ముందు డ్రెస్ రిహార్సల్ చేశాం. ఆ తరువాత నాటకం విజయవంతం అయ్యింది.
పోలీసు అకాడెమీలో పని చేస్తున్నప్పుడు కూడా పోలీసులు కూడా పరేడ్ రిహార్సల్ చేయడం చూశాను. ఒక రోజు ముందు వాళ్లు కూడా రిహార్సల్ చేయడం చూశాను.
వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణులు, ఆధ్యాత్మికవేత్తలు అందరూ తరుచూ ఒక మాట చెబుతుంటారు.
ప్రతి వ్యక్తికి కొన్ని ప్రత్యేక లక్షణాలు ఉంటాయి. ఇతరులెవ్వరిలో లేని ప్రత్యేక గుణాలు ప్రతి వ్యక్తికి ఉంటాయని, ఎన్నో వీర్య కణాల్లో పోటీ పడి అండాన్ని చేరిన వీర్య కణమే మనిషని, అందుకని ప్రతి వ్యక్తీ ప్రత్యేకమని చెబుతుంటారు.
చాలా మంది మిత్రులు స్మార్ట్ ఫోన్‌తో, కంప్యూటర్ కీ బోర్డుతో టైప్ చేస్తుంటారు. నేను ఇంకా దానికి అలవాటు కాలేదు. పెన్నుతో రాయటంలోనే ఉన్నాను.
టేబుల్ ముందు కూర్చోగానే తెల్ల కాగితాలు నా వైపు చూస్తూ వుంటాయి, ఏమైనా రాయమన్నట్టు. ఏమీ రాయనప్పుడు వెక్కిరిస్తున్నట్టు కూడా అన్పిస్తుంది.
చెట్టు ముందా? విత్తు ముందా?
ఇది కొన్ని యుగాల నుంచి ఎంతో మందిని ఆలోచింపజేస్తున్న ప్రశ్న.
భగవంతుడు సృష్టించాడు విత్తుని. ఆ తరువాత అది చెట్టుగా ఎదిగింది. భగవంతుడు ఎలా వచ్చాడు.
ఈ ప్రశ్నలకి సమాధానాలు లేవు.
ఇలాంటి ప్రశ్నలు అనేకం. గుడ్డు ముందా? కోడి ముందా?
ఈ ప్రశ్నల గురించి ఆలోచిస్తున్నప్పుడు మరో ప్రశ్న ఈ మధ్య ఓ మిత్రుడు వేశాడు.
నడక ఆరోగ్యానికి మంచిదని అందరూ అంటారు.
అందులో ఎలాంటి సందేహం లేదు.
ఒక శారీరక ఆరోగ్యానికే కాదు - మానసిక ఆరోగ్యానికి కూడా అది ఎంతో మంచిని కలుగజేస్తుంది.
మనం పార్క్‌ల్లో నడుస్తున్నప్పుడు ఎన్నో విషయాలని గమనించవచ్చు.
పక్షుల కిలకిలారావాలు వినవచ్చు. మనుషులని చూస్తూ నడవచ్చు. వారి వేషధారణలని గమనించవచ్చు.
విచ్చుకున్న పుష్పాన్ని చూడవచ్చు.