S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.

ఆదివారం

ఆర్తిని హరించే ఆదిపురుషుడు (రాస క్రీడాతత్త్వము-10)

(iii) ఈ మాటలేమిటో అర్థం కాక, ఆ గోపికలు తత్తరపడుతుంటే - ఆయన మళ్ళీ కొంచెం ఆగి-
(iv) ‘‘ఇది అర్ధరాత్రి. ఇది క్రూరమృగాలు విచ్చలవిడిగా తిరిగే చోటు. ఇంత సాహసించి మీబోటివాళ్ళు ఇక్కడికి రావచ్చా?’’ - అన్నాడు.
(v) ఈ మాటలకు గోపికలందరూ బిత్తరపోయారు.
(vi) అయినా స్వామి ఆగలేదు. ఆయన ఇంకా ఇలా అన్నాడు-
ఒక వేళ వచ్చినా - కాని వేళ, కాని చోట, ఆడవాళ్ళు ఉండటం తగిన పని కాదు. తిరిగివెళ్ళండి. మీ తల్లిదండ్రులూ, అన్నదమ్ములూ, కొడుకులూ, కూతుళ్ళూ, భర్తలూ, మీకోసం ఇప్పటికే వెతుకుతూ వుంటారు’’- అని.
ఈ మాటలతో గోపికలకు నవనాడులూ క్రుంగి పోయినట్లయింది. వారి దగ్గరనుంచి బదులు కోసం ఎదురు చూడకుండానే, స్వామి మళ్ళీ కొనసాగించాడు. ‘‘కళ్యాణుల్లారా! వెనె్నల పొంగుతో వనమంతా శోభగా వుంది. ఏటి గాలులు చల్లగా సాగుతున్నాయి. పూల సువాసనలు గుబాళిస్తున్నాయి. ఈ వనశోభ చూసినకొద్దీ అందంగా వుంది’’ - అని
‘‘శ్రీకృష్ణుడేదో మొదట్లో కొంచెం కఠినంగా మాట్లాడినా, ఇప్పుడు హాయిగా మాట్లాడుతున్నాడులే’’ - అని గోపికలు ఒకింత ఊరట చెందుతూ వుండగానే, ఆయన మళ్ళీ తన మాట వరస మార్చేశాడు. ‘‘మీరింత సాహసం చేసి ఇక్కడకు వచ్చినందుకు, ఈ ప్రకృతి శోభను చూడగలిగారు. అక్కడ మీ భర్తలు మీకోసం ఎదురుచూస్తూ వుంటారు. పిల్లలు పాలకోసం ఎదురుచూస్తూ వుంటారు. ఇక బయలుదేరండి’’ - అన్నాడు.
గోపికలకు మళ్ళీ అయోమయం అయిపోయింది. ఇంతలో స్వామే మళ్ళీ అందుకున్నాడు -
(i) నీ మీద స్నేహంతో చిత్తాలు మెత్తనై, ఇక్కడికి వచ్చామంటారు. మంచిది. మీ ప్రీతియే చాలు. మీరిక్కడికి రావటమే చాలు. ప్రీతేయే ముఖ్యం.
(ii) కామినుల్లారా! స్ర్తిలకు కొన్ని ధర్మాలున్నాయి. వాళ్ళు నిష్కపటంగా పతిని సేవించాలి. పిల్లలను పోషించాలి. ఇవే స్ర్తిలకు ముఖ్య ధర్మాలు. ఈ ధర్మాలను ఆచరిస్తే, దానివల్ల మీవాళ్ళకు ప్రీతి, మీకు సుఖమూ కలుగుతాయి.
(iii) దీనికి భిన్నంగా ఆడపడుచులు ఇతరుల వెంటబడటం అప్రతిష్ఠ పని. స్వర్గానికి భంగకరం-అని.
ఈ మాటలకు గోపికల కళ్లన్నీ చెరువులైనాయి. వారేమీ మాట్లాడలేకపోయారు. స్వామి మళ్ళీ కొనసాగించాడు - ‘‘కళ్యాణుల్లారా! నా సన్నిధానంలో మీకేదో గొప్ప మేలు జరుగుతుందని ఆశతో ఇంత దూరం వచ్చారా? వున్న విషయం చెబుతాను వినండి. నిజానికి నా సన్నిధానం కంటే దూరమే మేలు. ఎందుకంటే దూరాన ఉన్నప్పుడు మీ ఆలోచనలన్నీ నా మీదే ఉంటాయి. మీ మాటలన్నీ ననే్న కీర్తిస్తాయి. కాబట్టి నాకు దూరంగా వుండటమే మేలు. కనుక, ఇక మీరందరూ మీ ఇళ్ళకు బయలుదేరండి’’ - అని.
ఇక గోపికలకు ఏడుపాగలేదు. కన్నీళ్ళకు కట్టలు లేవు. ఏమనాలో తోచక, కాలి వ్రేళ్ళతో నేలను గీస్తూ, బొమ్మల్లాగా నిలబడిపోయారు. కొంత సేపటికి వాళ్ళు తమని తామే సంబాళించుకుని ఇలా అన్నారు -
(iv) ‘‘నాథా! నువ్విలా మాట్లాడవచ్చా? అన్నీ వదిలిపెట్టి నీ పాదాలాశ్రయించామే, మమ్మల్ని కాల దన్నటం న్యాయమా?
(v) పతి, పుత్రుల సేవలు మాకు ధర్మమన్నావు. నిజమే. ఆ ధర్మం ద్వారా మేము పొందవలసింది ఎవర్ని? అందరికీ ఆత్మవైన నిన్ను కాదా?
(vi) భర్తలూ, పిల్లలూ, మీకు ప్రియులు కాదా?-అంటావేమో? ప్రియులే. కానీ, వాళ్ళంతా చిట్ట చివరికి దుఃఖం మిగిల్చే ప్రియులు. నువ్వొక్కడివే సమస్త దుఃఖాలనూ పోగొట్టే ప్రియుడవు.
(vii) ఓ పరమేశ్వరా! మేము ఎంతో కాలంగా నినే్న ఆశ్రయించి వున్నాం. నీ మీదే ఆశలు పెంచుకుని ఉన్నాం. వాటిని తుంచకు.
(viii) మేము సహజంగానే గృహబంధాలలో చిక్కుకుని కొట్టుమిట్టాడుతున్నాం. నువ్వే ఎలాగో ఆ బంధాలను దాటించి, నీ దగ్గరకు ఇలా చేర్చుకున్నావు. ఇప్పుడు వెళ్ళమంటే ఎలా పోతాం?
(ix) నువ్వు వెళ్ళమన్నావు గదా అని ఎలాగోలా వెళ్ళినా, మేం అక్కడ ఏమీ చేయలేము.
(x) సఖా! మా విరహాగ్నిని నువ్వే మధురగానంతో రెచ్చగొట్టావు. మేము నీ తిరస్కారాన్ని సహించలేము. ఇక్కడే, ఇప్పుడే, నీ పాదాల దగ్గరే, నినే్న ధ్యానిస్తూ, నువ్వు రేపిన విరహాగ్నిలో మాడిపొమ్మంటే మాడిపోతాం’’-అని.
ఇలా చాలాసేపు దీనంగా మాట్లాడి, మాట్లాడి, చివరకు తమ సిద్ధాంతం చెప్పేశారు.
వ్యక్తం భవాన్ వ్రజజనార్తిహరో-్భజాతో
దేవో యథాదిపురుష స్సురలోక గోప్తా
తన్నో విధేహి కరపంకజ మార్తబంధో
తప్త స్తనేషు చ శిరస్సు చ కింకరీణామ్ ॥
(్భవం : దేవా! దేవలోకాలను రక్షి ంచే ఆది పురుషు డవైన నువ్వు ఇప్పుడు గోపాల జనుల ఆర్తిని హరించడానికి అవతరించావు. ఈ మాట మాకు స్పష్టంగా తెలిసిపోయింది. కనుక, మాకింకా పరీక్షలు పెట్టకు. హే ఆర్తబంధూ! నీ కరపద్మాన్ని మాడిపోతున్న మా స్తనాల మీదా, మా శిరస్సు మీదా, వుంచు. మేము నీకు దాసీలం.)
గోపికల మాటలకు పరమాత్మ హృదయం కరిగి నీరైపోయింది. ఎందుకంటే-ఆయన యోగేశ్వరుడు. ఎదు రుగా వున్న ఈ గోపికలు యోగులు. వారికీనాడు తాను పంపిన సంకేతం అంది, తన దగ్గరకు చేరుకోగలిగారు. అంతే గాక తమ హృదయం మీదా, శిరస్సు మీదా, చేయి తాకించి శక్తిపాతం చెయ్యమని అడుగుతున్నారు. అందుకే, ఆ పరమాత్మ వారి మాటలకు పులకించిపోయాడు.
(ఇంకా వుంది)

- కుప్పా వేంకట కృష్ణమూర్తి.. 9866330060