S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
కథ
తెల్లారుతుండగానే వచ్చేసిన రాజీని చూసి కాస్త ఆశ్చర్యమే వేసింది. చీపురు తీసుకుని ‘ఈయేల ఇల్లు ఊడుస్తా. తుడ్వ’ అంది.
‘అంటే’ అన్నాను. ఈ ఊడవడం, తుడవడం అనే మాటలకున్న భేదం నాకు చాలా రోజులు అర్థమయ్యేది కాదు.
‘తడిగుడ్డేయనమ్మా - నేను జల్దీ పోవాల’ అంది రాజీ. ‘సర్లే’ అన్నాను. ఎందుకూ, ఏమిటీ అని నేడగలేదు.
చాలాసేపట్నుంచి ఎదురుచూస్తున్నానే గాని చంద్రం రాలేదు. పదవ తరగతి పరీక్షకు అప్లికేషన్లు పంపడానికి రేపు ఒక్కరోజు మాత్రమే వ్యవధి ఉంది. నా తరగతిలో విద్యార్థులంతా ఫీజుతో సహా అప్లికేషన్ ఫారాలు పూర్తి చేసి ఇచ్చేశారు. చంద్రం ఇంకా ఇవ్వలేదు. స్కూలుకి కూడా రాలేదు. ఇక ఉండబట్టలేక వాడి ముఖ్య స్నేహితుడు శేఖరాన్ని అడిగాను. చంద్రం డబ్బుల కోసం తిరుగుతున్నాడని వాడు చెప్పాడు..
లాండ్ఫోన్ మళ్లీ మళ్లీ మోగుతోంది.... అరణ్య రోదనంలా..!
‘ఈ టైంలో కొంపలు మునిగిపోతున్నట్లు అదే పనిగా ఎవరా ఫోను? వెళ్లి చూడు - ఆ బుద్ధిలేని వాళ్లెవరో?’ విసుక్కొంటూ హైమకు ఆర్డర్ జారీ చేశాడు శంకరం. మధ్యాహ్నం భోంచేసి భుక్తాయాసంతో పవళించిన పతిదేవుడు శంకరం పాదాలొత్తుతున్న హైమ భయపడుతూ వెళ్లి ఫోన్ తీసింది.
‘హలో...’ అవతల స్ర్తి కంఠం.
‘హలో’
‘ఎవరు మాట్లాడేది? హైమవతేనా?’
‘మనోజ్ఞా?’ భోజనం చేసి తన గదిలోకి వెళ్లబోతున్న మనోజ్ఞ తల్లి పిలుపుతో వెనక్కి తిరిగి చూసింది.
‘చరణ్ తేజా వాళ్లకి సాయంత్రంలోగా కబురు చెయ్యాలి. తొందరగా ఆలోచించుకుని చెప్పు...’ అంది సులోచన.
‘అలాగే’ అన్నట్లు తలూపి గదిలోకి వచ్చేసింది మనోజ్ఞ.
వేంకటేశ్వరా వృద్ధాశ్రమ ప్రాంగణంలో వాకింగ్ చేస్తున్న రమ ఎందుకో బాధపడుతున్నట్లుగా మైథిలికి తోచింది.
‘రమా పిల్లలు ఫోన్ చేశారా?’
అప్పటికి నేను నా ఉద్యోగరీత్యా హైదరాబాద్ నుంచి నెల్లూరు జిల్లా గూడూరుకు బదిలీ అయి ఒక ఏడాది అయ్యింది. గూడూరు నుంచి తిరుపతికి ట్రైన్లో రెండున్నర గంటల ప్రయాణం.
ఎమ్.కె.బి. గారికి పక్షవాతం వచ్చిందని తెలియగానే నా మనసెంతో బాధపడింది. ఏదో పని మీద మా ఊరొచ్చిన నాకు మమీ చెప్పిన ఆ వార్త విని మనసంతా ఏదోలా అయిపోయింది. ఆయన మా ఊర్లో ఎంతో పెద్ద పేరున్న సైన్స్ టీచర్. ఆయన పూర్తి పేరు ఎమ్.కృష్ణ్భగవాన్.
అర్ధరాత్రి దాటింది. స్టేషన్లో ఆగిన ఆ ట్రైన్లోంచి నేనూ, నాలుగయిదు బోగీల అవతల మరో మనిషీ దిగాం. ఎక్కేవాళ్లు ఎవరూ కనిపించలేదు. ఇంజను బద్దకంగా కూతవేసి తన ప్రయాణాన్ని కొనసాగించింది.