1896లో స్వీడన్ శాస్తవ్రేత్త స్పాంటే అరేవియస్ వాతావరణంలో కార్బన్ డయాక్సైడ్ మోతాదు పెరిగే కొలదీ భూమిపై ఉష్ణోగ్రతలు పెరుగుతాయని చెప్పాడు. అరేవియస్‌కు ఆ సమయంలో ఆ విషయం స్పష్టంగా తెలియదు. అతను అస్పష్టంగా ప్రతిపాదించిన సిద్ధాంతం ఆ శతాబ్దం మొత్తం శాస్తవ్రేత్తల చర్చనీయాంశమైంది. మానవులు ఉపయోగించే అనేక వస్తువులు, ఉపకరణాల వల్ల వాతావరణంలో కార్బన్ డయాక్సైడ్ స్థాయి పెరుగుతుందని ఆయన సిద్ధాంతీకరించాడు.

ఒక గ్రామంలో ఒక పెద్ద బావి ఉంది. అది పాడుబడిపోయింది. అందుకని గ్రామస్థులు ఆ బావిలోని నీటిని వాడుకునేవారు కాదు.
దానిలో ఒక పెద్ద బోదురు కప్ప జీవించసాగింది. ఆ బావిని తన ప్రపంచంగా మలచుకుంది. ఆ ప్రపంచానికి తనే మహారాజు. రాత్రి అయితే తన కోసం చంద్రుడు, చుక్కలు వచ్చేవారు. పగలైతే సూర్యుడు ఎండను ప్రసాదించేవాడు. అప్పుడప్పుడు వరుణదేవుడు కనికరించి వర్షాలు కురిపించేవాడు.

ఈ కాలంలో సిరా (ఇంక్) పెన్నులు రాసే వాళ్ల సంఖ్య తగ్గిపోయింది. ఇప్పుడు రకరకాల పెన్నులు వస్తున్నాయి. బాల్‌పాయింట్ పెన్నులు, జెల్ పెన్నులు ఇలా ఎన్నో రకాలు. తడి తగిలినా కూడా అక్షరాలు చెదిరిపోకుండా ఉండే ఇంక్‌లతో ఎన్నో పెన్నులు కన్పిస్తున్నాయి.

ఆ ఆదివారం కూడా ఆశే్లష ఉత్సాహంగా రామాలయానికి వెళ్లి హరికథని వినసాగాడు. ఆయన ఇలా కొనసాగించాడు.
‘మనం ఇవాళ నలభై రెండు, నలభై మూడు సర్గలు చెప్పుకుందాం. విశ్వామిత్రుడు రాక్షస సంహారం చేసి, తాటకి మొదలైన వారిని చంపిన రాముడికి ఇలా చెప్తున్నాడు. ‘రామా! భగీరథుడు కాలి బొటన వేలి మీద నిలబడి శివుడి కోసం తపస్సు చేశాడు. వందేళ్ల తర్వాత శివుడు ప్రత్యక్షమై చెప్పాడు.