నీ జ్ఞాపకంగా రాలుతూ...

నీ జ్ఞాపకాల్ని మోస్తూ
నీతో కలిసి తిరిగిన
ఈ ఇసుక తీరాల వెంట పొడిపొడిగా రాలిపోతున్నాను

ఈ ఇసుకలో ఈతచెట్లు ననే్న ప్రశ్నిస్తున్నాయి
నీ వెంట వెనె్నలలా నడిచే తోడేదనీ..

నీవు ఇక రాబోవు
నేను నీ జ్ఞాపకాల నుండి పోలేను.

ఆకాశం ఒడ్డున రాలిన నక్షత్రాలన్నీ నీవే
ఏరుకోడానికే యుగాలు చాలవు

మైదానాల వెంట మబ్బుల వెంట
అడవి దారుల వెంట తిరిగినా
రాలిపోయినవి తిరిగి బతికిరావు

సమకూర్చుకోడానికే
సమయాలు కలిసి లేవు

గాలి ఎప్పటిలానే రెక్కలు కట్టుకు
ఊగుతోంది
ఎండిన ఆకుల్లో నిండిన అనుభవాలు
వాలుతున్నాయి
దిగులుగా ఆకాశం గుంకుతోంది
మబ్బులేమో చీకటి తెరల్ని కప్పుతున్నాయి
కన్నీటి నదుల వెంట కాలం జారిపోతుంటే
ఆ ఒడ్డున
నీ అనేక జ్ఞాపకాలుగా రాలుతూ
మిగిలిన ఒంటరి చెట్టుగా నేను.