నేర్చుకుందాం

మ. ‘జననీ శాపభయప్రపీడిత మహాసర్వేంద్రులన్ సర్పయా
గనిమిత్తో ద్ధత మృత్యు వక్త్ర గతులం గాకుండఁగా గాచె’ నం
చును నాస్తీకమునీంద్రు నందుల సదస్యుల్ సంతసం బంది బో
రనఁ గీర్తించిరి సంతత స్తుతి పదారావంబు రమ్యంబుగన్
భావం: తల్లి అయిన క్రదువ ఇచ్చిన శాపం వలన భయం చేత మిక్కిలి బాధింపబడిన గొప్ప సర్పరాజులను సర్పయాగం కారణంగా గల భయంకరమైన మృత్యు దేవత ముఖాన్ని పొందిన వారిని(మరణించిన వారిని) కాకుండేట్లుగా రక్షించా’డని యాగశాలలోని సభ్యులు సంతోషం పొంది ఆస్తీకమునీంద్రుడిని అధికమైన స్తోత్ర శబ్దాల ధ్వనులతో మనోహరంగా పదే పదే ప్రస్తుతించారు. అటు జనమేజయుడు కోపంతో సర్పయాగానికి పూనుకోవడమూ దానికన్నా ముందుగానే కద్రువ తన మాట వినలేదన్న కోపంతో తన సంతానమని కూడా చూడకుండా శాపమివ్వడమూ అనే రెండు సంఘటనలవల్ల ఎక్కువగా భీతి చెందిన సర్పకులమంతా ఆస్తీకమహర్షి వల్ల ఎంతో శాంతిని పొందారు. దానితో ఆయన్ను పరిపరివిధాలుగా స్తుతించారు.

శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతము - ఆదిపర్వము