నాన్నంటే బాధ్యత!
నాన్నంటే భద్రత!
నాన్నంటే భరోసా!
నాన్నంటే నడిపించే వాహనం!
నాన్నంటే నడిచొచ్చే దైవం!
నాన్నంటే బిడ్డల కోసం
శ్రమించే సైనికుడు!
నాన్నంటే విద్యాబుద్ధులు నేర్పే గురువు!
నాన్నంటే భుజాలకెత్తుకొనే నేస్తం!
అమ్మ పరిచయం చేసే
మొదటి వ్యక్తి నానే్న కదా!

రాఖీ పండుగ అంటే అందరికీ సరదాయే, సంతోషమే, ఒక్క రాకేష్‌కు తప్ప! రాఖీ పండుగ వస్తుందంటే అతనికి ఒకే దడ, భయం. కారణం గత మూడేళ్లుగా రాఖీ పండుగ రోజు అతడు ‘షాక్’కు గురికావడం, అతని ప్రేమ వికటించడం.

ఒక ఊళ్లో పేరయ్య అనే ఓ పేదవాడుండేవాడు. అతనికి భార్య, ఓ నాలుగేళ్ల కూతురు. కూలో నాలో చేసుకుంటూ సంపాదించిన రోజు కూలీ డబ్బులతో హాయిగా కుటుంబాన్ని పోషించుకునే వాడు. గుడిసె జీవితమైనా.. కడుపునిండా తిండి, కంటి నిండా నిద్ర, నేటికి కరువు లేదు, రేపటికి రంధి లేదు. అరమరికలు లేని జీవితం. కాయకష్టం మీద బ్రతుకు. రోజు మట్టి పని. ఒక రోజు గుంతలు తీస్తుంటే గడ్డపారకు ఏదో తగిలి ‘ఖన్’మని శబ్దమయ్యింది.

నేను ఉదయం లేచి తయారయి అమ్మ పెట్టిన సద్దన్నం తిని బడికి బయల్దేరాను. అలా బయల్దేరి నడుస్తూ వెళ్తుంటే నా కంటికి అందమైన దృశ్యాలు కనువిందు చేశాయి.