మానవ సమాజాన్ని ఓ వైపు ఉగ్రవాద, అణుబాంబు భయం, మరో వైపు ‘గ్లోబల్ వార్మింగ్’ (్భమి వేడెక్కకడం) తీవ్రంగా భయపెడుతున్నాయి. పారిశ్రామిక దేశాలు ఇష్టమొచ్చినట్టుగా గ్రీన్‌హౌస్ వాయువులను విడుదల చేస్తుండడంతో భూగోళం అంతకంతకూ వేడెక్కిపోతోంది. ఎన్నో అధ్యయనాలు ఈ విషయాన్ని చెబుతున్నా అగ్రరాజ్యాలు పట్టించుకోకపోవడం శోచనీయం. మంచు కరిగిపోయి సముద్ర మట్టాలు పెరిగిపోతున్నాయి.

పరిశుభ్రమైన నీటిని తాగేందుకు ప్రజలు ప్రాధాన్యం ఇస్తున్నందున వాటర్ ప్లాంట్‌లు పుట్టగొడుగుల్లా పుట్టుకొచ్చి జనం ఆరోగ్యంతో చెలగాటమాడుతున్నాయి. వేసవి కాలం కల్తీ వాటర్ కంపెనీలకు వరంగాను, ప్రజలకు శాపంగానూ మారింది. మినరల్ వాటర్ ప్లాంట్ యూనిట్లను ప్రారంభించాలంటే లక్షల రూపాయల ఖర్చు అవుతుంది. కానీ, గ్రామాల్లో సైతం కొంతమంది ప్రభుత్వ నిబంధనలను లెక్కచేయకుండా మినరల్ వాటర్ ప్లాంట్లను నెలకొల్పుతున్నారు.

ఘనమైన ఆదర్శ ఉమ్మడి ప్రయోజనాల స్వప్నాల్ని ఆవిష్కరిస్తూ చైనా తలపెట్టిన ‘ఒకే బెల్ట్, ఒకే రోడ్డు’ సందర్భంగా జరిగిన వాణిజ్య సదస్సుని భారత్ బహిష్కరించడం సరైన చర్యే. ఆ సదస్సులో యూరప్ దేశాలు కొన్ని అభ్యంతరాలు వ్యక్తపరచడం సమంజసమే. ఏ దేశపు వాదన ఏమైనప్పటికీ, భారత తన వాదన నుండి పక్కకు జరగకపోవడం ఒక సార్వభౌమిక దేశం చెయ్యాల్సిన విశ్వాస ప్రదర్శనే.

ఇప్పటికే రెండు తెలుగు రాష్ట్రాలలో దాదాపు ఎనిమిది లక్షల మంది నిరుద్యోగ ఇంజనీరింగ్ గ్రాడ్యుయేట్లు వున్నట్టు తెలుస్తోంది. కొందరు ఏ పనీ లేక రోడ్లమీద తిరుగుతూ కాలం వెళ్లబుచ్చుతుండగా, ఇంకొందరు చిన్నాచితకా ఉద్యోగాలు చేసుకుని బతుకుతున్నారు. ఎవరి వ్యక్తిగత అభిరుచి, శ్రద్ధను అనుసరించి ఆయా రంగాలలోకి వెళ్లి గొప్ప వ్యక్తులుగా రూపుదిద్దుకోవాలి. ఒకేదారిలో అందరూ చొరబడడం, తర్వాత ప్రభుత్వాలను నిందించడం సరికాదు.