శా దేవా! నీవు నిశాట సంఘముల నుద్దీపించి చెండాడ నీ
ప్రావీణ్యంబులు సూడగోరును గదా! ప్రాణేశ! మన్నించి న
న్నీవెంటం గొనిపొమ్ము; నేడు కరుణన్ నే జూచి ఏతెంచి నీ
దేవీ సంహతి కెల్ల జెపుదు భవద్దీప్త ప్రతాపోన్నతుల్

ఉ॥
అమ్మలగన్నయమ్మ, ముగురమ్మల మూలపుటమ్మ, చాల పె
ద్దమ్మ, సురారులమ్మ కడుపాఱడి పుచ్చినయమ్మ, దన్నులో
నమ్మిన వేల్పుటమ్ముల మనమ్ములనుండెడియమ్మ, దుర్గ, మా
యమ్మ కృపాబ్ధియిచ్చుత మహత్వ కవిత్వ పటుత్వ సంపదల్

మ
హరికిం బట్టపుదేవి పునె్నముల ప్రోవర్థంపు బెన్నిక్క, చం
దురు తోబుట్టువు, భారతీ గిరిసుతల్‌తో నాడు పూబోడి తా
మరలందుండెడి ముద్దరాలు, జగముల్ మన్నించు నిల్లాలు, భా
సురతన్ లేములు వాపు తల్లి సిరియిచ్చున్ నిత్యకళ్యాణముల్

కం
మ్రింగెడువాడు విభుండని
మ్రింగెడిదియు గరళమనియు మేలని ప్రజకున్
మ్రింగుమనె సర్వమంగళ
మంగళసూత్రంబు నెంత మది నమ్మినదో!

భావము: మ్రింగేవాడు తన భర్త అని తెలిసీ, మ్రింగేది విషమని తెలిసీ దానివల్ల ప్రజలకు మేలు కలుగుతుందనే ఉద్దేశంతో సర్వమంగళ అయిన ఆ పార్వతీదేవి శివుడితో హాలాహలాన్ని మ్రింగమని చెప్పింది. ఆమె తన మనస్సులో తన మంగళసూత్రాన్ని ఎంతగా నమ్మినదో గదా!