S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
Others
కృతజ్ఞతో కృతఘ్నతో
ప్రేమో ద్వేషమో
మంచో చెడో ఏదో ఒకటి
లోనిదంతా కక్కెయ్యాలి..
మొన్నటిదీ నిన్నటిదీ
ఇవ్వాళ్టిదీ అంతా
కూడేసుకునీ కుప్పేసుకునీ
మనసెంత బరువైపోయందో
రాత్రి పోతూ పోతూ
ఉదయాన్ని భూమికి ఇచ్చిపోయంది
సూర్యుడు అస్తమిస్తూ
కలను కండ్లకు దానం చేసిపోయాడు
నిద్ర రాగానే చీకటి ఎచటికో వెళ్లింది
మెలుకవ కాగానే
కాంతి శాంతి లేకుండా చేసింది
కదులుతున్న కాలయానంలో
మనిషి గడియారంలో
తాడుతో కట్టేయకుండానే
జీవిత ఖైదీ అయ్యాడు
ఇక మనసు
ఎప్పటికీ శిక్ష నుంచి
విముక్తి కాలేదు.
నాలో నేను.. నాతో నేను
మాట్లాడి పోట్లాడుకోవాలె
నా ప్రశ్నల వర్షంలో
జవాబులు తానమాడి
కవితాక్షరాలై వెలసి
బతుకు వెతల్ని పేల్చి
ప్రేమానురాగాల్ని నింపాలె!
పదాల వెంట పరుగు
కాదేమో కవిత్వం
పదాలు పరవశంలో నీ వశమై
భావ ప్రవాహంతో
మది మడుల్ని తడిపి.. తడిమి..
వినూత్న ఆలోచనా చిగుర్లు
మొలిపించి మురిపించాలె!
చిక్కిన కడుపుకు
గుప్పెడు మెతుకులు పెట్టలేని
అమృత ఘడియలెందుకు
మనిషి పుట్టుకను ఆపలేని
దుర్ముహూర్తం ఊసెందుకు
మంచి చెడులను నిర్థారించలేని
తిథుల కుతి ఎందుకు
జీవిత గమనానికి
దిక్సూచి కాలేని
హస్తరేఖల గోలెందుకు
అభాగ్యుల జీవితాల్లో
చిరునవ్వులు పూయంచలేని
చిలుక పలుకులెందుకు
అతనికి అందరూ తెలియకపోవచ్చు
కానీ అన్నం తెలిసిన ప్రతివాడికీ
అతను తెలుసు, ఆకలి తెలిసినట్లే...
అది అక్షరాలను
సృష్టించే గర్భస్థలం
అచటి నుంచి
ఎన్ని అస్త్రాలు
ఆయువు పోసుకుంటున్నాయో
కాలానికే తెలుసు
అది పదాల పొదరిళ్లను
నిర్మించే విశ్వకర్మ క్షేత్రం
అచట సమాజాన్ని కదిపే
ఎన్ని శిల్పాలు సృష్టించబడుతున్నాయో
కాలానికే తెలుసు
అలలు అలలుగా
అస్పష్టమే స్పష్టం అన్నంత స్పష్టంగా...
చుట్టూ అల్లుకున్న తెరల్లో...
నాది కాని నా ఉనికే నేనై..
నేను కాని నేనే అనంత విశ్వమై!
నిన్నటి నీడలే నీ ఉనికి అంటూ...
ఊపిరిని బంధించిన పంజరాలు
కనబడని సంకెళ్లతో కవాతులు!
ఊహలకు రెక్కలు తొడిగే ప్రయత్నంలో
పటపటమని తెగుతున్న
యుగయుగాల బంధనాలు
నాకు కాసిని పూలమొక్కలున్నాయి
వాటి పరిమళాలున్నాయి
కొన్ని నవ్వులున్నాయి
బోలెడన్ని పువ్వులున్నాయి
ఆకాశముంది, ఇంద్రధనుస్సూ ఉంది
మేఘాలతో పరుగుపందెమేస్తూ
కువకువలాడే రెండు పక్షులున్నాయి
పుస్తకాలున్నాయి
వాటినిండా తొణికిపోయేటన్ని
అక్షరాలున్నాయి
నది ఉంది, దానిని దాటే పడవా వుంది
ఎంత అందమైన జీవితమో
ఎంత బాగా జీవించారో
అన్నట్టు ఉంటుంది ప్రశాంత వదనం..
ఎవరికి తెలుసు ఆ తేజస్సు
ఒక్క నిమిషానిదేనని
చీకటిని దాటిన వెనె్నల వెలుగులన్నీ
విచ్చుకున్న నవ్వుల పువ్వులన్నీ
అక్కడే కురిశాయనీ
వెల్లి విరిసాయని
అర క్షణపు ఆనంద హేలయని!
కనుచూపుల ‘కలువలు’
వికసించేదెప్పుడో...
చిరు పలుకుల ‘చినుకులు’
కురిసేదెన్నడో...
సిరి నవ్వుల ‘సవ్వడి’
వినిపించేదెప్పుడో...
ఆనంద వీచికలు
పల్లవించేదెప్పుడో...
అడుగులు కలిసి
నడిచేదెప్పుడో
ప్రియతమా -
ఆ మధుర క్షణాలకై
నా మనో గవాక్షాన్ని
తెరిచి ‘చకోర పక్షి’నై
నిరీక్షిస్తూనే ఉన్నా...