- శరత్కాలం -
తే.గీ. వర్షధారలు కురిపించి బడలిపోయి
కంధమాలిక లెల్లను గగనమందు
విశ్రమంబొందు శరదృతు వేళలోన
సర్మము వినిర్మలంబుగా, జరుగుచుండ
రాజు, రాజత్కళాపూర్ణ తేజమంద
రెండవ దివంబుగా నొప్పె రేయి యంత
ఘనధునీతట విమలసైకతము లెల్ల
వెండిదిబ్బలవోలెను వెలయుచుండె॥

భారతీయ సంస్కృతి, హైందవ ఆరాధనా విధానాలు, సంస్కృత భాషా ప్రభావము- ఈ మూడున్నూ కొన్ని వేల యేండ్లనాడే విశ్వవ్యాప్తాలుగా ఉండేవని దాఖలాలు, తిరుగులేని సాక్ష్యాలు ఎప్పటికప్పుడు పరంపరగా కనిపిస్తూనే ఉన్నాయి- ప్రపంచ నాగరికతా స్రవంతిని పరిశీలిస్తూ పోతుంటే.
అదే పునరుజ్జీవం- మన సంస్కృతికి సంబంధించి- మళ్ళీ ఇటీవల ప్రపంచం నలుమూలలా- ముఖ్యంగా పాశ్చాత్య దేశాలలో తన ప్రభాపరంపరలను చూపిస్తోంది.

వాణీవల్లభ దుర్లభంబగు భవద్ద్వారంబున న్నిల్చి, ని
ర్వాణ శ్రీఁ చెరపట్టఁ చూచిన విచారద్రోహమో, నిత్య క
కళ్యాణ క్రీడలఁ బాసి, దుర్దశల పాలై, రాజలోకాధము
శ్రేణీ ద్వారము దూరఁ జేసి తిపుడో శ్రీకాళహస్తీశ్వరా!

(నేడు ఘంటసాల జయంతి సందర్భంగా)