ఎనిమిది గంటల పనిదినం ఎలాంటిదో ఎరగను నేను
ఉదయం పదవుతూనే పనిలో ప్రవేశిస్తాను
మీరు రాగానే చిరునవ్వుల తివాచీ పరుస్తాను
ఆప్యాయపు టత్తరు చల్లుతాను
ప్రతి అవసరానికి దిక్సూచినవుతాను
ఉదయం మధ్యాహ్నవౌతుంది
సాయంకాలవౌతుంది... రాత్రవుతుంది...
మధ్యలో రెండుసార్లు షావుకారు ఉదారంగా పంచే తేనీరు
ఇంటినుంచి వస్తున్నప్పుడే తెచ్చుకున్న చల్లారిన మెతుకులే

మనవాళ్ళు కవిత్వానికి పైత్యానికి సంబంధం ఉందంటారు. పైత్యానికి మందంటూ ఉంది ట. కాని కవిత్వానికి అది లేదట! ఇంగ్లీషు వాళ్ళు కవులను పిచ్చివాళ్ళను ఒక కుండలి (బ్రాకెట్)లో పడేసి గొళ్ళెం పెట్టి తాళం బిగించేరు. నయమే వారు కథలను స్వేచ్ఛగా వదిలేసారు! ‘ఏమి తిని సెపితివి కవితము’ అని తెనాలి రామకృష్ణుడు ప్రశ్న వేసినప్పటి నుంచి కవిత్వం భ్రష్టు పట్టింది అన్న అనుమానం రావడం సహజమే!

కాకతీయ కళాదర్శనము
ప్రొ. ముదిగొండ శివప్రసాద్
2/2/647/132బి, సెంట్రల్ ఎక్సైజ్ కాలనీ,
హైదరాబాద్ - 500 013,
పేజీలు: 14+384, వెల: రు.500/-
*
తెలుగు ప్రాంతాలను సుమారు 350 సంవత్సరాలు పరిపాలించిన కాకతీయ రాజుల రాజకీయ సామాజిక సాంస్కృతిక పార్శ్వాలను గురించిన విపులమైన అధ్యయనం.

తెలుగు వచన రచయితల్లో భాషా శైలీ విషయానికి విశిష్టంగా పేరెన్నికగల మహనీయులు ఇద్దరున్నారు. వారిలో ఒకరు శ్రీపాద సుబ్రహ్మణ్యశాస్ర్తీగారు, మరొకరు మల్లాది రామకృష్ణశాస్ర్తీగారు. ఇద్దరికిద్దరూ తెలుగు, సంస్కృత భాషా సాహిత్యాల్లో మంచి విద్వాంసులే. తెలుగుకోసం ప్రాణం పెట్టేవారే. గొప్ప శైలీ విన్యాస శిల్ప మర్మజ్ఞులే. తెలుగు జన జీవన సంస్కృతి పరమయిన, సహజోత్పన్న భావ విశేషమయిన వస్తువులను కథానికలుగా మలుచుకొన్నవారే.