ఔదార్యము, దయాళుత్వము, పరులయెడ సానుభూతి మొదలగు వానినన్నిటిని నిష్కామముగా అవలంబించిన పక్షమున మంచివే. వానితోబాటు భగవద్భక్తి యున్నచో అవి భగవంతుని బొందించును.’’

ఈ దేహము ఘటమువంటిది; మనోబుద్ధ్యహంకారములే ఇందలి నీరు. బ్రహ్మము సూర్యుని వంటిది. అయ్యది అంతఃకరణ మను నీటిలో ప్రతిఫలించుచున్నది. కావున భక్తుడు వివిధ దివ్యరూపములను దర్శించుచుండును. కాని వేదాంతము ప్రకారము బ్రహ్మమొక్కటియే సత్యము, మిగిలినదంతయు మాయ-స్వప్నమువలె మిథ్య. బ్రహ్మసాగరమున ‘‘నేను’’ అనునీకఱ్ఱ పడియున్నది.

నిత్యమేది, అనిత్యమేది యను విచారణ మూలమునకు నీవిట్లు బ్రహ్మ జ్ఞానము నొంద వచ్చును. మఱియు భక్తి మూలమునను బ్రహ్మ జ్ఞానమును బడయ వచ్చును. భక్తి కోసము వికాసము కోసము , ఆత్మ సమర్పణ కోసము , నిరంతరము ఆమెను ప్రార్థించుటయే భక్తి యోగ తత్త్వము . వీని మూలమున మొదట నా జగజ్జనని సాన్నిధ్యమును బొందుము. నీ ప్రార్థన హృదయపూర్వకమై నచో నా దివ్యమాత దాని నాలకించి తీరునని నా మాటగా నమ్ముము కాని నీవనందులకై వేచియుండవలయును.

795. ఒక భక్తుడు: ఒకానొకడు గృహస్థుడైయుండియు బ్రహ్మజ్ఞానము నొందెనని గ్రహించుటెట్లు?
శ్రీ గురుదేవుడు: హరినామమును విన్నంతనే అశ్రువులును గగుర్పాటును గలుగుటయే అందులకు గుఱుతు. భగవన్నామ శ్రవణ మాత్రమున ఎవ్వని కన్నులనుండి బాష్పములు వెల్లివిరియునో, ఎవ్వనికి రోమాంచమగునో (రోమములు నిక్కబొడుచుకొనునో) అతడే జ్ఞాన లాభమును బొందినవాడు.