ఇటీవలనే ప్రపంచ బాలికల దినోత్సవాన్ని జరుపుకున్నాం. ఎంత సిగ్గనిపించిందో?! ఏ పూటకాపూట, ఏ దినానికి ఆ దినం ఆ బాలికల పట్ల జరుగుతున్న అఘాయిత్యాలు, అరాచకాలు పెచ్చు పెరిగిపోతున్న ఈ నవ సమాజంలో వావి వరుసలు, వయస్సుతో తేడా లేకుండా పసిబిడ్డపై అమానుష ప్రవర్తన, దాని పర్యవసానంగా చంపడం, కాల్చడం వంటివి జరుగుతున్నాయి.

శక్తి, వీరత, ధైర్యం, ఓర్పు, సహనం, జాలి, దయ వంటి గొప్ప విలక్షణ లక్షణాలన్నీ కలబోస్తే మహిళ అవుతుంది. పవిత్రమైన భారత పురాణాలు, ఇతిహాసాల్లో చరిత్ర, జానపదం, సాంఘిక పుస్తకాల్లో కూడా భారతదేశం ఎల్లప్పుడూ మహిళలను పూజించింది, గౌరవించింది. పురాణాలలో ఎందరు స్ర్తిలు యుద్ధాలు చేయలేదు?

అమ్మ లేదని కొందరికి బాధ. అమ్మ ఉందని మరికొందరికి వ్యధ. ఎంతటి వ్యత్యాసం ఎంతటి దౌర్భాగ్యం.. అమ్మలేని కొందరి జీవితాలను పరిశీలిస్తే కళ్లలో నీళ్లు ఘనీభవించి కళ్లు మసకబారిపోతాయి. అమ్మ వున్న కొందరి ఉన్మాదుల జీవితాలను చూస్తే గుండె రగిలిపోతుంది. ఇంతటి ఘోరాతి ఘోరమా అని రక్తం ఉడికిపోతుంది.

సంగీతంలో రాణించారు.. క్రీడల్లో నైపుణ్యాన్ని ప్రదర్శించారు.. వైద్యంతో ప్రాణాలు పోశారు.. అంతరాలను అధిగమిస్తూ అన్నింటిలోనూ పోటీ పడి నిలిచారు.. ముదిమి వయసు మీదపడుతున్నా.. పరుల సేవే పరమావధిగా సేవకు కదిలిన చేతులు అవి. అందుకే ఈ ఏటి పద్మశ్రీలుగా వికసించారు. తొంభై ఏడేళ్ల మంత్రసాని, డెబ్బయ్ ఐదేళ్ల అడవి బిడ్డల అమ్మ ఉన్నారు. ఎంచుకున్న రంగంలో తమదైన ముద్ర వేసుకున్నారు.