ముగ్గులు దిద్దిన
ముంగిళులందున
ముచ్చటలాడే గొబ్బెమ్మా! మా
పచ్చని తల్లీ! గొబ్బెమ్మా! ...ము

నవ భావములను
అనురాగములను
నారు వోసినా గొబ్బెమ్మా! మా
నవ్వుల తల్లీ! గొబ్బెమ్మా! ...ము

రంగు రంగులా
రంగవల్లులను
కొంగున దెచ్చిన గొబ్బెమ్మా! మా
కోర్కెల తల్లీ! గొబ్బెమ్మా ...ము

అన్నీ గుర్తే
అవును నాకన్నీ గుర్తే
హేమంతపు ప్రభాతాన
వణికించు చలిలో రగ్గుల నడకలు
ప్రయవేటుకు రగ్గుతో నేను
అమ్మపాలు పితకడానికి
త్రోవలో నాతోబాటు
నా చుట్టూ ఎన్నో రగ్గులు
కొన్ని పొలానికి
కొన్ని పాల కేంద్రానికి
కొన్ని చలిమంటల చెంతన
కోళ్ళ దగ్గర పిండి దంచుతూ కొన్ని
చెరువుకు నీళ్ల్లకి కావిళ్ళతో కొన్ని

రుషులందు పుణ్యపురుషులు వేరయా’ అని వేమన అన్నట్లు, ‘కథకులందు పుణ్యకథకులు వేరయా’ అనాలనిపిస్తుంది ‘మనవే’ అనిపించే విహారి కథలు చదివినప్పుడు. మానవీయ విలువల మహిత సంపదను మూటగట్టిన నిధులు వారి కథలు. విహారి కథల్లో -
విలక్షణత వుంది,
హాయిగా చదివించే పఠనీయత వుంది,
రిరంసవాటిల్లోది ప్రధానంగా జీవన మూల్యాలది.

స్వాగత ఝరులు
శుభాకాంక్షల వెల్లువలు
సంతోషపు అలల వేడుకల వేగాలు
ఈ యేటికి ఉత్సాహం తెచ్చాయ
సంబరం అంబరాన్నంటినా
పాతదే కొత్తదయంది, ప్రవాహం ఒకటే
కాళ్లకు తడారని కదలని శిలగా చూస్తూనే ఉన్నా
కొత్తొక వింతయనా అది పాతదవ్వాల్సిందే
కొత్తయనా పాతయనా అది ప్రవాహమే కదా!
పగళ్లూ, రాత్రులూ, వారాలూ, నెలలూ
ప్రవాహానికి కొట్టుకుపోతూనే ఉన్నాయ