ఈమధ్యన ఎమ్మెల్యేలు ఒక పార్టీలోనుంచి మరో పార్టీలోకి కప్పగెంతులు వేస్తున్నారు. అంటే వీరు ఒక విధమైన కప్పలన్నమాట. అసలు ఒక పార్టీలో ఇమడలేని వాడు మరో పార్టీలో ఇమడగలడా? అనేది ఆశ్చర్యమే. ఇది రాజకీయ వ్యభిచారం తప్పించి మరేం కాదు. ఈ కప్పగెంతుల్ని ప్రోత్సహించేది ముఖ్యమంత్రులే కావడం వల్ల ముక్కుమీద వేలు వేసుకోవాల్సి వస్తున్నది. ఇలా పార్టీలు మారేవాళ్లకు విలువేముంటుంది?

తెలుగు మహాసభల ఊసే లేదు. నానాటికీ తీసికట్టు నాగంభొట్టు అన్న చందంగా తెలుగువారికి రెండు రాష్ట్రాలు ఉన్నప్పటికీ ఏం లాభం. ఎప్పుడు నిర్వహించే తెలుగు మహాసభల ఊసే లేదు. అదే పార్టీ సభలైతే ఘనంగా మండుటెండలో గాని హోరుమని జడివానలో గాని నిర్వహిస్తారు. పార్టీ సభలు ఆయా పార్టీల వారికే వారిని వీరు వీరిని వారు డప్పుకొట్టుకోవడమే. అదే తెలుగు మహాసభలైతే అందరికీ సంబంధించినవి. ఎంతో లాభదాయకం కూడా.

పశ్చిమ బెంగాల్‌లో కాంగ్రెస్ పార్టీ తరపున ఎన్నికైన ఎమ్మెల్యేలనుంచి రూ.100 స్టాంప్ పేపరుపై ఒక అఫిడ విట్ తీసుకోవాలని పార్టీ అధ్యక్షురాలు సోనియా గాంధీ ఆ రాష్ట్ర కాంగ్రెస్ పార్టీ అధ్యక్షుడిని ఆదేశించడం విచిత్రం. ప్రతి ఎమ్మెల్యే తన అఫిడవిట్‌లో, తాను పార్టీ విప్‌ను ధిక్కరించబోనని, వేరే పార్టీలోకి ఫిరాయంచబోనని, కాంగ్రెస్ అధ్యక్ష, ఉపాధ్యక్షులు విధేయులపై ఉంటానని పేర్కొనాలని సోనియా శాసించిందట.

ఒక అభిమాని రామకోటి లాగ నరేంద్ర మోదీ పేరు షేర్వాణీ నిండా వచ్చేట్టు నేయించి దాన్ని మోదీకి బహుమతిగా ఇస్తే మోదీ దాన్ని ధరించి తర్వాత వేలంలో దాన్ని అమ్మేసి ఆ సొమ్ము మహిళా సంక్షేమానికి విరాళంగా ఇచ్చేశారు. ఆ షేర్వాణీ ఐదారు లక్షలు ఖర్చుతో తయారైంది. దాంతో అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా రాహుల్ బాబా మోదీ ప్రభుత్వం సూటూ బూటుప్రభుత్వం అని ఎద్దేవా చేయడం మొదలుపెట్టాడు.