మీరే కాదు విశ్వమ్మే- నేరబోదు మా బంధం
ఎవరికి తోచిన విధాన- వారె చెప్పుకొందురు

కనబడదది కన్నులకు- వినబడదది వీనులకు
అది విచిత్రవౌ బంధం- అర్థవౌను ఆత్మకు

ఎక్కడిదీ రాగమనని ఏమి తెలుపు మురళి?
ఎక్కడిదీ పరిమళమన ఏమి తెలుపు సుమము?

ఎటుల ఎగురగలుగుదన్న- ఎటుల తెలుపు విహంగం?
ఎటుల ఈదగలుగుదన్న- ఎటుల తెలుపు మీనం?

‘‘అవునా!....మీరెవరూ ఆపలేదా?....మీతో మాట్లాడలేదా...? నన్ను ప్రియమారా తన కౌగిట్లోకి తీసుకుంది! తన ప్రేమామృత ధారల్ని నాపై కురిపించింది. తన కలువకళ్ళ సోయగాల్ని, తన నునువెచ్చని స్పర్శనీ, తన సౌకుమార్యాన్ని, సౌహార్ద్రతనీ, తన దివ్యపరీమళాల్నీ నాకందించింది. నన్ను కృతార్థున్నిచేసింది. నేను కళ్ళుతెరిచేలోగా మటుమాయమైపోయింది. ఎటు వెళ్ళిందో నా రాధ!.... ఎలా మాయమై పోయిందో!....’’అంటూ పరితపించసాగాడు కృష్ణుడు.

ప్రతులకు H.No. 7-8-51, Plot No. 18, నాగార్జున సాగర్‌రోడ్, హస్తినాపురం, సెంట్రల్ కాలనీ, ఫేజ్ -2 హైదరాబాద్- 79
================================================================
శ్లో॥ మూలాధారాడుద్గతా మాదిశక్తిం
సహస్రార ప్రాంత విశ్రాంత దీప్తిమ్
బ్రహ్మాత్యైక్య ప్రాపకామోషుకుల్యాం
వందే, వందే, కుండలిన్యాఖ్యదేవీమ్‌॥

అతన్ని పలకరించడానికీ, వౌనభంగం చేయడానికీ వారికెవ్వరికీ ధైర్యం చాలలేదు.
అప్పుడా స్థితిలో, అతన్ని చూస్తోంటే, శ్రీకృష్ణుడు తన అవతారం చాలించి లోకోద్ధరణకై, ధర్మసంస్థాపనార్థమై బుద్ధునిగా అవతరించాడా? అని అనిపించక మానదు. అతనివైపు చూస్తోంటే-