‘‘మీలో హరిత అంటే ఎవరు?’’’ అనడిగింది కళ్ళజోడు పైకి తోసుకుంటూ.
హరిత ఆ అమ్మాయి వంక ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ‘‘నా పేరే హరిత’’ అంది.
ఆ అమ్మాయి హరితని చూసి చిరునవ్వు నవ్వి ‘‘నా పేరు లక్ష్మి. మీ నాన్నగారి స్నేహితుడు రావుగారమ్మాయిని’’ అంది.

ఆ అబ్బాయి దూరంగా వెళ్ళిపోతున్న గుంపులో హరితని భరణికి చూపించాడు. ‘‘పేరు తెలీదట. జూనియర్.. ఒక పక్క మనం ర్యాగింగ్ చేస్తుంటే సిగ్గులేకుండా వీడు ఆ అమ్మాయిని చూసి నవ్వుతున్నాడు’’ అన్నాడు ఉక్రోషంగా.
భరణి తేలికగా నవ్వేశాడు అతడి మాటలకి. ‘‘దానికి నీకెందుకురా అంత కోపం?’’ అన్నాడు అతడి భుజంమీద చరుస్తూ.

హరితకి ఎలా చెప్పాలో అర్థం కాలేదు. ‘‘కాలేజ్‌లో ర్యాగింగ్ చేసారు. సీనియర్ అమ్మాయిలు కాదు.. వాళ్ళడిగిన చెత్త ప్రశ్నలకి కూడా సమాధానం చెప్పలేకపోయినందుకు మా జూనియర్సే నన్ను ర్యాగింగ్ చేస్తున్నారు. అంతా నీ వల్లే..’’’ అంటూ జరిగినదంతా చెప్పింది.

ఆ దారిలో నడుస్తుంటే హరితకి ఏదో తెలియని బెరుకుగా అనిపించింది. కాళ్ళు ఒణుకుతున్నట్టనిపించింది. ఆ రోజు మొదటిరోజు కావడంతో అడ్మిషన్ తీసుకోవడానికి వచ్చిన ఫ్రెషర్స్ తప్ప సీనియర్స్ పెద్దగా రాలేదు. అడ్మిషన్‌కి సంబంధించిన ప్రోసెస్ అంతా కావేరే పూర్తిచేయించింది హరితతో. తమతోపాటూ చేరిన వాళ్ళందరినీ గబగబా పరిచయం చేసుకుని వాళ్ళ వివరాలన్నీ సేకరించింది. హరితకి కూడా అందరినీ పరిచయం చేసింది.