గతంలో వర్షాకాలం పడవలై పరుగెత్తేది. ఉరుము ఉరిమినప్పుడల్లా అర్జునా అని, ఫల్గుణా అని తలుచుకునేవాళ్లం. ఆకాశం కారుమబ్బులు కమ్మి భయపెట్టినప్పుడు ఆంజనేయ దండకం చదువుకునేవాళ్లం. బాగా వాన పడితే బడి ఉండకపోయేది. వర్షం పడి మట్టి పరిమళాలను వీచేది. ‘ఆరుద్ర’ పురుగులు ఇంటి గోడల మీద దర్శనం ఇచ్చేవి. చెరువులు నిండి భయపెట్టేవి. వాగులు పొంగి పొర్లి ప్రయాణాలకు ఆటంకం కలిగించేవి.

4.6 బిలియన్ సంవత్సరాల క్రితం ఒక పెద్ద గోళం గుండ్రంగా తిరుగుతూ తన సొంత గురుత్వాకర్షణ ప్రభావంవల్ల దాని పదార్థాలను కొద్దికొద్దిగా కోల్పోసాగింది. ఇది ఒక కక్ష్యలో తిరుగుతూ ఉండేది. కోల్పోయిన పదార్థం కక్ష్యలోని మధ్యభాగంలో చేరి సూర్యుడిగా మారింది. కక్ష్యలో చుట్టూ తిరుగుతూ ఉన్న ఆ గోళం పళ్లెంలో ఆకారంలో మారింది. దీని నుండి గ్రహాలు ఏర్పడ్డాయి.

ఈ బంతిపై గిరగిరా తిరుగుతూ గిన్నిస్ రికార్డు కొట్టేసింది ఈ శునకం. జపాన్‌కు చెందిన మకటొ కుమగయ్‌కు చెందిన తొమ్మిదేళ్ల ఈ శునకం పేరు ‘పురిన్’. కదులుతున్న బంతిపై నడుస్తూ కేవలం 11.9 సెకండ్ల సమయంలో 10మీటర్ల దూరాన్ని అధిగమించి గిన్నిస్‌బుక్ రికార్డు సృష్టించింది. ఇంత తక్కువ సమయంలో మరే శునకం బంతిపై ఇలా ప్రయాణించలేదన్నమాట. అన్నట్లు ఇది పురిన్‌కు దక్కిన రెండో గిన్నిస్ రికార్డు.

రైతు రామయ్య తాను పొలం పనులకు వాడుకొనే పరికరాలన్నింటినీ ఒక రేకుల షెడ్‌లో ఉంచుతాడు. ఒకరోజున రామయ్య భార్య సూరమ్మ గబగబా ఆ రేకుల షెడ్‌లోకి వచ్చి అక్కడ గుచ్చి ఉంచిన సూదిని తీసుకెళ్లి రామయ్య చిరిగిన పంచె కుట్టి, తిరిగి దాన్ని షెడ్డులో భద్రపరచింది. ఆమె వెళ్లాక సూది పక్కనే అలమరాలో ఉన్న దబ్బనం కేసి చూసి ‘బద్ధకపు దబ్బనమా? చూశావా? నేను మన యజమాని కెంత సేవ చేస్తున్నానో?